Działanie
Filgrastim to syntetyczna forma czynnika wzrostu kolonii granulocytów (G—CSF) — naturalnie występującej cząsteczki odpowiedzialnej za wytwarzanie granulocytów, czyli krwinek białych chroniących organizm przed zakażeniami, głównie bakteryjnymi. Niedobór G—CSF zwiększa ryzyko zakażeń. Filgrastim pobudza szpik kostny do wytwarzania krwinek białych i powoduje ich przechodzenie do krwi. Dzięki temu zwiększa się ich liczba, co jest istotne u osób z chorobami szpiku lub po przeszczepieniu szpiku.
Filgrastim stosuje się u osób z wrodzoną neutropenią (niedoborem granulocytów występującym od urodzenia), w niektórych przypadkach AIDS, u osób po niedawno przebytej chemio- lub radioterapii towarzyszącej przeszczepieniu szpiku lub terapii nowotworowej. Ci pacjenci są szczególnie narażeni na częste i ciężkie zakażenia.
Najczęstszym działaniem niepożądanym jest ból kości, który daje się skutecznie łagodzić lekami przeciwbólowymi. W niektórych rzadkich chorobach krwi lek może wywołać białaczkę (nowotwór wywodzący się z białych krwinek).
Interakcje
Leki cytostatyczne lub radioterapia. Nie zaleca się stosowania filgrastimu w okresie od 24 godzin przed rozpoczęciem do 24 godzin po zakończeniu podawania leków cytostatycznych lub radioterapii ze względu na zwiększone ryzyko uszkodzenia szpiku kostnego.
Charakterystyka dla pacjentów
- choroby krwi.
- inne stosowane leki.