Nazwa łacińska
PhenytoinumDziałanie
przeciwdrgawkoweProducent
POLFA WARSZAWAKategoria
Ośrodkowy układ nerwowyPostać
Specjalności
Inne nazwy
Opis leku:
Działanie leku i ulotka
Silne przeciwdrgawkowe; stosunkowo słabe przeciwarytmiczne (przeciwdziałające zaburzeniom rytmu serca) i nasenne – pochodna hydantoiny.
Niektóre postacie padaczki (fenytoina jest stosowana coraz rzadziej z tych wskazań – patrz UWAGI). Nerwoból nerwu trójdzielnego. Zaburzenia rytmu serca (wyłącznie w komorowych zaburzeniach rytmu związanych ze stosowaniem pochodnych naparstnicy – digoxin u pacjentów z niskim stężeniem potasu we krwi, czyli hipokaliemią).
Zaburzenia przewodnictwa w obrębie serca (blok przedsionkowo-komorowy II i III stopnia); ciężkie uszkodzenie wątroby; zmiany w morfologii krwi (zbyt mała liczba krwinek białych, czyli leukopenia). Ostrożnie w niewydolności serca, cukrzycy, u pacjentów z niskim ciśnieniem tętniczym.
Bardzo liczne! Fenytoina osłabia działanie doustnych leków przeciwzakrzepowych (acenocoumarol), estrogenów (estriol), doustnych środków antykoncepcyjnych, glikokortykosteroidów (dexamethasone, prednisone, prednisolone) teofiliny (theophylline), chinidyny (quinidine), meksyletyny (mexiletine), werapamilu (verapamil), dizopiramidu (disopyramide), doksycykliny (doxycycline), rifampicyny, itrakonazolu (itraconazole), trój cyklicznych leków przeciwdepresyjnych. Działanie fenytoiny ulega osłabieniu przy jednoczesnym przewlekłym stosowaniu niektórych leków przeciwpadaczkowych (fenobarbitalu – phenobarbital, znany jako „luminar’, karbamazepiny – carbamazepine, wigabatryny – vigabatrin) oraz alkoholu i kwasu foliowego. Działanie fenytoiny nasila się podczas jednoczesnego zażywania benzodiazepin, kwasu walproinowego (valproinic acid), trójcyklicznych leków przeciwdepresyjnych, doustnych leków przeciwzakrzepowych (acenocoumarol), disulfiramu, izoniazydu (isoniazid), sulfonamidów (co-trimoxazole, znany jako „biseptol”), niesteroidowych leków przeciwzapalnych, cymetydyny (cimetidine). Fenytoina zmniejsza wchłanianie witaminy D (colecalciferol) z przewodu pokarmowego, natomiast leki zobojętniające sok żołądkowy zawierające wapń zmniejszają wchłanianie fenytoiny z przewodu pokarmowego (konieczne zachowanie co najmniej 2-3 godzin odstępu).
Ściśle indywidualne: stosować podczas posiłków; fenytoina powinna być stosowana w 2 równych dawkach – przy zachowaniu 12-godzinnych odstępów między dawkami, w stałych godzinach. Dorośli: początkowo -100 mg na dobę; w razie potrzeby stopniowe zwiększanie dawki do maksymalnej: 300-400 mg na dobę. Zwiększanie dawki powinno odbywać się powoli – w tempie nieprzekraczającym 100 mg na tydzień (np.: I tydzień – 2 razy na dobę po 50 mg czyli 2 razy po pół tabletki; II tydzień – 2 razy na dobę po 100 mg, czyli 2 razy 1 tabletce). W leczeniu kardiologicznym dawkowanie może być znacznie wyższe. Dzieci: maksymalna dawka dobowa: 300 mg. Nie wolno nagle przerywać leczenia, ponieważ może to wywołać napad padaczkowy. W przypadku opuszczenia dawki należy ją jak najszybciej przyjąć, jeżeli do następnej dawki pozostało nie mniej niż 4 h.
cena do 5 zł, Rf
60 tabletek, 1 tabletka zawiera 100 mg fenytoiny.
UWAGI: podczas przewlekłego stosowania, zwłaszcza wysokich dawek, wskazana okresowa kontrola poziomu leku we krwi (terapia monitorowana). Leku nie należy odstawiać nagle (możliwość wywołania ataku padaczki). Podczas leczenia obowiązuje całkowity zakaz picia alkoholu, przestrzeganie diety z ograniczeniem soli oraz ograniczenie ilości wypijanych płynów. Podczas długotrwałego leczenia wskazana kontrola morfologii krwi oraz stężenia cukru we krwi. Fenytoina ze względu na liczne działania niepożądane ze strony ośrodkowego układu nerwowego (m.in. zaburzenia równowagi, podwójne widzenie, zawroty głowy, senność, splątanie), uszkodzenie szpiku kostnego, przerost dziąseł oraz bardzo liczne interakcje, a także znaczne różnice w osobniczej wrażliwości na lek jest stosowana coraz rzadziej i zastępowana przez inne leki. Ostrożnie prowadzić pojazdy mechaniczne i obsługiwać maszyny. Lek może zwiększyć stężenie cukru we krwi. Nie należy zmieniać preparatów fenytoiny (np. na produkt innej firmy) bez kontroli lekarza.
Działania niepożądane
Zawroty głowy, nudności, wymioty, zaparcia, bóle brzucha, uczucie zmęczenia, pobudliwość nerwowa, trudności z zasypianiem, nadmierne owłosienie, pogrubienie warg. Objawami wymagającymi natychmiastowej konsultacji z lekarzem są: krwawienia i przerost dziąseł, niepokój, pobudzenie, zmiany nastroju, zamazana mowa, oczopląs, niekontrolowane ruchy ciała, drżenia, bóle stawów i mięśni, ból gardła, wysypka skórna, skłonność do krwawień i tworzenia się siniaków, nasilone osłabienie, zażółcenie skóry i oczu, zaburzenia pamięci, powiększenie węzłów chłonnych pod pachami i na karku, zwiększenie częstości napadów padaczkowych (rzadko). Do rzadkich objawów niepożądanych, związanych z długotrwałą terapią fenytoiną, należą: drętwienie, uczucie pieczenia i kłucia lub niedoczulica rąk i stóp, większa skłonność do złamań kości i zakażeń skórnych, np. czyraków.
Dowiedz się więcej o składzie: fenytoina.
Jestem 34 letnią kobietą chorującą na padaczka. Phenytoinum WZF brałam kilkakrotnie podczas różnych kuracji, kilka razy w tygodniu. Stosowałam lek/preparat przez: 69 dni w dawce: 100 mg(miligram). Phenytoinum brałam przez 2 miesiące i to były najgorsze 2 miesiące w moim życiu (:.
Ilość ataków zwiększyła się trzy krotnie. Samopoczucie tragiczne ( stany lękowe, dziwne odruchy, odgłosy. nie przytyła. pozdrawiam i życzę wszystkim zdrowia. Ilość skutków ubocznych oceniam na bardzo wyraźną. Skutki uboczne były wyjątkowo duże, na tyle, że musiałam kontaktować się z lekarzem celem dalszego przedyskutowania kontynuowania leczenia tym środkiem. Phenytoinum WZF w mojej opinii sprawia problemy w użyciu.