Allergovit zawiera alergoidy, czyli substancje alergenowe, przeznaczone do stosowania leczniczego.
Podawanie wzrastających dawek wyciągów alergenowych stanowi nowoczesną metodę przyczynową leczenia poprzez odczulanie(swoistą immunoterapię alergenową). Do immunoterapii kierowani są pacjenci, u których alergia ma poważny przebieg, nie są w stanie wyeliminować alergenów z codziennego życia, a farmakoterapia nie przynosi rezultatów. Istotna jest tu również obecność przeciwciał IgE. Stosowana jest głównie u osób z alergicznym nieżytem nosa, astmą oraz w przypadku uczulenia na jad owadów błonkoskrzydłych. Główną funkcją przeciwciał IgE jest ochrona organizmu przed pasożytami. Natomiast w przypadku alergii organizm wytwarza zbyt duże ilości IgE, co prowadzi do uwalniania zwiększonych ilości m.in. histaminy, która wywołuje stan zapalny — reakcję alergiczną. Histamina odpowiedzialna jest za takie objawy jak: swędzenie skóry, kaszel, zaczerwienienie skóry, łzawienie, wyciek z nosa, powstawanie obrzęków, krost, bąbli itp. Skłonność dziedziczna do nadmiernego wytwarzania przez organizm IgE – to tzw. atopia.
Szczepionka alergenowa pobudza organizm do produkcji przeciwciał – IgA i IgG, które blokują uwalnianie przeciwciał IgE. Okres odczulania może trwać od 3 do 5 lat. W tym czasie podawane są szczepionki zawierające wzrastające dawki wyciągów alergenowych, aż do osiągnięcia maksymalnej dawki, która wyraźnie zmniejszy objawy alergii, a która następnie podawana jest jako dawka podtrzymująca.
Równoczesne leczenie objawowymi lekami przeciwalergicznymi (np. leki przeciwhistaminowe, kortykosterydy, stabilizatory komórek tucznych) i lekami z ubocznym działaniem przeciwhistaminowym może wpływać na stopień tolerancji alergenu przez pacjenta, także po ich odstawieniu. W takiej sytuacji wymagane jest zmniejszenie dotychczasowej dawki leku, aby uniknąć działań niepożądanych.
Równoczesne podawanie leków przeciw nadciśnieniu tętniczemu, zwłaszcza inhibitorów konwertazy, może nasilić działanie histaminy, która jest uwalniana podczas reakcji anafilaktycznej. Może wówczas dojść do gwałtownego spadku ciśnienia krwi.
W przypadku potrzeby podania szczepionek przeciwwirusowych lub przeciwbakteryjnych należy zachować tygodniowy odstęp pomiędzy ostatnim wstrzyknięciem leku ALLERGOVIT a terminem szczepienia.
Podczas odczulania należy w miarę możliwości unikać alergenów wywołujących dolegliwości oraz reagujących z nimi krzyżowo (np. pokarmowych).
Należy zachować ostrożność: w razie równoczesnego leczenia inhibitorami konwertazy, ponieważ mogą nasilić działania uboczne leku (spadek ciśnienia krwi), gdy pacjent niedostatecznie stosuje się do zaleceń lekarskich, u pacjentek w ciąży — z uwagi na ryzyko reakcji anafilaktycznych, które grożą niedotlenieniem płodu.
Po wstrzyknięciu należy przez ok. 12 godzin unikać wysiłku fizycznego, alkoholu, sauny, gorących kąpieli, ponieważ sprzyja to szybszemu wchłanianiu wyciągu alergenowego z miejsca podania i zwiększa ryzyko działań niepożądanych.
Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn
Niekiedy po wstrzyknięciu występuje uczucie zmęczenia, na co muszą zwrócić uwagę kierowcy, pacjenci obsługujący maszyny i pracujący bez stałego punktu podparcia.
Nawet jeżeli dokładnie przestrzega się odstępów pomiędzy iniekcjami i indywidualnego zwiększania dawki, należy się liczyć z możliwością wystąpienia nasilonych objawów miejscowych i (lub) anafilaktycznych, (takich jak hipotonia, przyspieszenie akcji serca = tachykardia, osłabienie i (lub) niepokój) lub wstrząsu anafilaktycznego, który może wystąpić od kilku sekund do kilku minut po iniekcji leku, często jeszcze przed rozwinięciem się reakcji miejscowej. Do typowych objawów alarmujących należy swędzenie oraz uczucie gorąca na języku, pod nim i w gardle, a szczególnie na dłoniach i podeszwach stóp. W razie zaobserwowania takich objawów należy niezwłocznie zawiadomić personel medyczny.
Ze względu na potencjalne ryzyko reakcji anafilaktycznej lekarz prowadzący leczenie powinien mieć zawsze przygotowany zestaw przeciwwstrząsowy. Pacjenci, u których wystąpi wstrząs, muszą pozostawać pod obserwacją lekarską przez 24 godziny. Po wystąpieniu objawów nietolerancji podczas iniekcji należy natychmiast przerwać podawanie alergenu.
W pojedynczych przypadkach mogą wystąpić opóźnione reakcje w miejscu iniekcji(zaczerwienienie, obrzęk, świąd) jako przejaw odpowiedzi układu immunologicznego. Mogą pojawić się również ziarniaki w miejscu wstrzyknięcia, zaostrzenie atopowego zapalenia skóry.
Pozostałe objawy niepożądane. Występujące często — zapalenie błony śluzowej nosa; rumień w miejscu wstrzyknięcia; ból w miejscu wstrzyknięcia; obrzmienie kończyny. Występujące niezbyt często — reakcja anafilaktyczna (reakcja alergiczna obejmująca kilka narządów, np. skórę — świąd, wysypka, drogi oddechowe — duszność, świsty, kaszel, przewód pokarmowy — bóle brzucha, wymioty, biegunka, układ krążenia — nagłe osłabienie i zanik tętna); ból głowy; świąd oczu, obrzęk powiek, obrzęk oczu; zawroty głowy; krwiak, obrzęk chłonny, hipotonia ortostatyczna; kaszel, duszność, kichanie, podrażnienie gardła, świszczący oddech; obrzęk warg, świąd jamy ustnej; świąd, wysypka, uogólniony rumień, ziarniniak, pokrzywka; bóle stawów; nadżerka, pokrzywka lub ocieplenie w miejscu wstrzyknięcia, złe samopoczucie.
Dermatologia jest dziedziną medycyny, która zajmuje się diagnozowaniem, leczeniem oraz profilaktyką chorób skóry, a także…
Probiotyki, czyli wyselekcjonowane, żywe szczepy bakterii najczęściej z rodzaju Lactobacillus i Bifidobacterium oraz drożdzy Saccharomyces wchodzą w skład…
Lek Zolgensma jest pierwszą w świecie terapią genową stosowaną w leczeniu rdzeniowego zaniku mięśni(SMA). W…
Połączenie wit. D3 i K2 MK7 z wapniem pozwala wzmocnić układ kostny, dobrze wykorzystać wapń…
Dystrofia mięśniowa Duchenne'a jest chorobą genetyczną polegającą na powolnym zaniku mięśni, które są zastępowane przez…
Czarnuszce siewnej przypisywane są takie właściwości, jak: regulacja poziomu glukozy i lipidów we krwi oraz…
This website uses cookies.