Hamujące działanie angiotensyny II przez wpływ na swoiste receptory, co powoduje długotrwałe (trwające co najmniej 24 godz.) rozszerzenie naczyń krwionośnych, obniżenie ciśnienia tętniczego krwi, zmniejszenie przerostu mięśnia sercowego, a także ochronę nerek u chorych na nadciśnienie tętnicze i cukrzycę. Pełny rozwój działania leku występuje zazwyczaj po 1-2 tyg. systematycznego stosowania. Leki z tej grupy często nazywane są popularnie „sartanami”. Angiotensyna II stanowi fragment układu hormonalno-enzymatycznego, określanego mianem RAA (skrót od: renina – angiotensyna – aldosteron). RAA występuje we krwi działając w całym organizmie lub też miejscowo m.in. w mięśniu sercowym, nerkach, ścianach naczyń krwionośnych, kontrolując objętość krwi krążącej w ustroju i stężenia jonów sodu i potasu w płynach ustrojowych. Angiotensyna znacznie podnosi ciśnienie tętnicze kurcząc bardzo silnie naczynia krwionośne i pobudzając wydzielanie aldosteronu – hormonu zatrzymującego wodę i sód, co jest przyczyną powstawania nadciśnienia tętniczego. Angiotensyna, podobnie jak i inne substancje aktywne w organizmie działa za pośrednictwem receptorów – wyspecjalizowanych struktur na powierzchni komórki, z którymi leczy się na zasadzie przypominającej klucz pasujący do zamka. Zablokowanie receptorów skutkuje zahamowaniem działania angiotensyny.

Leczenie pierwotnego (samoistnego) nadciśnienia tętniczego oraz nefropatii cukrzycowej (uszkodzenie nerek towarzyszące cukrzycy, zwłaszcza skojarzonej z nadciśnieniem tętniczym).
Szczególna ostrożność u chorych odwodnionych i zaburzeniami elektrolitowymi (chorych tych należy nawodnić i uzupełnić elektrolity przed rozpoczęciem podawania leku), z niedociśnieniem tętniczym, z zaburzeniami czynności nerek, z ciężkimi chorobami układu sercowo-naczyniowego (zwężenie zastawki aortalnej lub zastawki mitralnej, kardiomiopatia przerostowa, ciężka zastoinowa niewydolność serca) u chorych ze zwężeniem obu tętnic nerkowych (lub tętnicy nerkowej jednej nerki w przypadku braku nerki drugiej) – w tych stanach chorobowych może dochodzić do głębokich spadków ciśnienia tętniczego krwi, skutkujących dalszym pogorszeniem przepływu krwi i gorszym ukrwieniem tych narządów. Stosowanie leku w tych przypadkach wymaga szczególnej ostrożności.
Lek nasila działanie innych leków obniżających ciśnienie tętnicze, w tym leków moczopędnych, co wykorzystywane jest w praktyce wielolekowego (skojarzonego) leczenia nadciśnienia tętniczego. Nie stosować jednocześnie (lub stosować z wielką ostrożnością, na wyraźne zlecenie lekarza) preparatów zawierających potas (kalium), leków moczopędnych z grupy „oszczędzających potas” (m.in. amiloride, spironolactone, Tialorid, triamteren) – możliwość wystąpienia znacznego, niebezpiecznego wzrostu stężenia potasu we krwi (hiperkaliemii); przy jednoczesnym stosowaniu soli litu (lithium carbonicum) – niebezpieczeństwo wzrostu stężenia litu we krwi. Należy zachować szczególną ostrożność stosując jednocześnie preparaty z grupy niesteroidowych leków przeciwzapalnych, zwłaszcza u osób w wieku podeszłym i odwodnionych, ze względu na możliwość osłabienia działania obniżającego ciśnienie, a także niekorzystny wpływ na nerki – planując stosowanie tych leków (także dostępnych bez recepty) należy w takim przypadku skonsultować się z lekarzem. U pacjentów stosujących dietę niskosodową (z ograniczeniami pokarmów o dużej zawartości soli kuchennej, zalecanej np. w niewydolności serca) lek może działać silniej niż u pacjentów niestosujących takiej diety.
Stosować w jednorazowej dawce dobowej niezależnie od posiłku – zazwyczaj 1 x na dobę 150 mg. Maksymalna dawka dobowa – 300 mg.
Cena od 50 do 100 zł.
28 tabletek, 56 tabletka lub 98 tabletka, 1 tabl. zawiera 75 mg, 150 mg lub 300 mg irbesartanu.
Przy upośledzeniu czynności nerek lub czynności wątroby nie jest konieczna zmiana dawkowania. W porównaniu z lekami z grupy inhibitorów konwertazy angiotensyny (ACE) leki z grupy antagonistów receptora angiotensyny II (sartany) odznaczają się mniejszą liczbą działań niepożądanych (m.in. bardzo rzadko występuje suchy kaszel – stosunkowo częsty objaw niepożądany przy stosowaniu ACE).

Recent Posts

Jakie objawy powinny skłonić do wizyty u dermatologa i jakie choroby leczy specjalista?

Dermatologia jest dziedziną medycyny, która zajmuje się diagnozowaniem, leczeniem oraz profilaktyką chorób skóry, a także…

1 rok ago

Probiotyki (leki osłonowe)

Probiotyki, czyli wyselekcjonowane, żywe szczepy bakterii najczęściej z rodzaju Lactobacillus i Bifidobacterium oraz drożdzy Saccharomyces wchodzą w skład…

2 lata ago

Zolgensma(onasemnogen abeparwowek)

Lek Zolgensma jest pierwszą w świecie terapią genową stosowaną w leczeniu rdzeniowego zaniku mięśni(SMA). W…

2 lata ago

Kalcikinon

Połączenie wit. D3 i K2 MK7 z wapniem pozwala wzmocnić układ kostny, dobrze wykorzystać wapń…

2 lata ago

Translarna(ataluren)

Dystrofia mięśniowa Duchenne'a jest chorobą genetyczną polegającą na powolnym zaniku mięśni, które są zastępowane przez…

2 lata ago

Olej z nasion czarnuszki 1000 MG 2% TYMOCHINON ALINESS

Czarnuszce siewnej przypisywane są takie właściwości, jak: regulacja poziomu glukozy i lipidów we krwi oraz…

2 lata ago

This website uses cookies.