Lek zawierający substancję czynną – deferazyroks. Należy do leków chelatujących żelazo, czyli pozwalających usunąć jego nadmiar z organizmu. Wiąże z dużym powinowactwem żelazo w III stopniu utlenienia, ułatwia jego wydalanie z organizmu, przede wszystkim z kałem. Nie powoduje przy tym stałego zmniejszenia stężeń cynku i miedzi w osoczu. Metabolizowany jest w wątrobie, wydalany głównie z kałem.

Przewlekłe obciążenie żelazem w wyniku częstych transfuzji krwi (>= 7 ml/kg mc. na miesiąc KKCz) u pacjentów z ciężką postacią talasemii beta powyżej 6 roku życia. Przewlekłe obciążenie żelazem w wyniku częstych transfuzji krwi (>= 7 ml/kg mc. na miesiąc KKCz) u pacjentów z ciężką postacią talasemii beta w wieku 2 – 5 lat, przewlekłe obciążenie żelazem w wyniku nieczęstych transfuzji krwi (< 7 ml/kg mc. na miesiąc KKCz) u pacjentów z ciężką postacią talasemii beta w wieku powyżej 2 roku życia, przewlekłe obciążenie żelazem w wyniku częstych transfuzji krwi u pacjentów z innymi rodzajami niedokrwistości powyżej 2 roku życia, u których leczenie deferoksaminą jest niewskazane lub nieodpowiednie. Przewlekłe obciążenie żelazem wymagające terapii chelatującej w przypadku przeciwwskazań bądź niedostatecznej skuteczności leczenia deferoksaminą u pacjentów z zespołami talasemii niezależnych od transfuzji krwi powyżej 10 roku życia.
Nadwrażliwość na którykolwiek ze składników preparatu.
Leku nie należy stosować u pacjentów przyjmujących inny lek chelatujący żelazo, u pacjentów z umiarkowaną lub ciężką niewydolnością nerek (klirens kreatyniny < 60 ml/min.), zaawansowanym zespołem mielodysplastycznym lub nowotworem złośliwym w wysokim stadium zaawansowania, niedoborem laktazy typu Lapp, zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy, dziedziczną nietolerancją galaktozy.
Należy zachować ostrożność stosując lek równolegle z: tyzanidyną, ryfampicyną, beprydylem, ergotaminą, klozapiną, doustnymi bisfosfonianami, simwastatyną, aspiryną, ibuprofenem, lekami przeciwzakrzepowymi, kortykosteroidami, cyklosporyną, paklitakselem, teofiliną, fenytoiną, fenobarbitalem, karbamazepiną, hormonalnymi środkami antykoncepcyjnymi, repaglinidem, cholestyraminą.
Lek należy stosować zgodnie z zaleceniami lekarza.
Zalecana dawka początkowa wynosi 20 mg/kg mc. na dobę.
Lek w postaci tabletek do sporządzania zawiesiny doustnej. 1 tabletka zawiera 250 / 500 mg deferazyroksu.

Recent Posts

Jakie objawy powinny skłonić do wizyty u dermatologa i jakie choroby leczy specjalista?

Dermatologia jest dziedziną medycyny, która zajmuje się diagnozowaniem, leczeniem oraz profilaktyką chorób skóry, a także…

1 rok ago

Probiotyki (leki osłonowe)

Probiotyki, czyli wyselekcjonowane, żywe szczepy bakterii najczęściej z rodzaju Lactobacillus i Bifidobacterium oraz drożdzy Saccharomyces wchodzą w skład…

2 lata ago

Zolgensma(onasemnogen abeparwowek)

Lek Zolgensma jest pierwszą w świecie terapią genową stosowaną w leczeniu rdzeniowego zaniku mięśni(SMA). W…

2 lata ago

Kalcikinon

Połączenie wit. D3 i K2 MK7 z wapniem pozwala wzmocnić układ kostny, dobrze wykorzystać wapń…

2 lata ago

Translarna(ataluren)

Dystrofia mięśniowa Duchenne'a jest chorobą genetyczną polegającą na powolnym zaniku mięśni, które są zastępowane przez…

2 lata ago

Olej z nasion czarnuszki 1000 MG 2% TYMOCHINON ALINESS

Czarnuszce siewnej przypisywane są takie właściwości, jak: regulacja poziomu glukozy i lipidów we krwi oraz…

2 lata ago

This website uses cookies.