Anlostin

Lek z grupy statyn. Silnie hamuje wytwarzanie cholesterolu (zwłaszcza cholesterolu LDL oraz triglicerydów) w wątrobie na drodze wybiórczego hamowania jednego z enzymów (tzw. reduktazy 3-hydroksy-3-metylo-glutarylo-koenzymu A, czyli HMG-CoA); podwyższa poziom „dobrego” cholesterolu HDL. Lek zmniejsza ryzyko wystąpienia schorzeń układu krążenia (w tym wystąpienia ciężkiego, ostrego niedokrwienia), działa jako przeciwutleniacz (wymiatacz wolnych rodników – szkodliwych produktów przemiany materii); przeciwdziała rozwojowi, a być może także i powstawaniu blaszek miażdżycowych. Rozwojowi miażdżycy sprzyja obniżone stężenie tzw. lipoprotein (czyli połączeń białka i tłuszczu) o dużej gęstości (HDL), podwyższone stężenie lipoprotein o małej gęstości (LDL) i poziom cholesterolu całkowitego przekraczający 300 mg%. Ponieważ 1/3 cholesterolu pochodzi z diety, a ok. 2/3 jest wytwarzane w organizmie człowieka, leczenie zaburzeń gospodarki tłuszczowej należy rozpoczynać od ograniczenia w diecie tłuszczów (zwłaszcza zwierzęcych) i cholesterolu; dopiero brak efektów po 3 miesiącach systematycznego przestrzegania diety może być wskazaniem do wkroczenia z leczeniem farmakologicznym.
Leczenie farmakologiczne nie zwalnia pacjenta z konieczności stosowania na stałe diety niskocholesterolowej i nisko tłuszczowej! Podczas długotrwałego leczenia wskazane okresowe badanie poziomu we krwi enzymów będących wskaźnikami czynności wątroby (tzw. próby wątrobowe); ponadtrzykrotny wzrost tych wskaźników powyżej górnej granicy normy (w większości laboratoriów jest to 40 j.m.) jest wskazaniem do odstawienia leku (patrz niżej). W przypadku wystąpienia bólów i obrzęków mięśni z towarzyszącym uczuciem znacznego osłabienia, rozbicia i podwyższoną ciepłotą ciała oraz zmianami zabarwienia moczu i zmniejszeniem jego dobowej ilości (możliwość wystąpienia miopatii i rabdomiolizy) lek należy odstawić i natychmiast zwrócić się do lekarza. Przed leczeniem i w trakcie jego trwania (co ok. 3 miesiące) należy wykonać lipidogram, czyli oznaczenie stężenia cholesterolu całkowitego, cholesterolu HDL, cholesterolu LDL oraz triglicerydów we krwi (obecnie jako najbardziej obiektywny wskaźnik skuteczności leczenia przyjmuje się poziom cholesterolu LDL).