Lek z grupy tienopirydyn hamujący agregację płytek krwi i uwalnianie substancji biorących udział w procesie jej krzepnięcia; zapobiega tworzeniu się zakrzepów tętniczych i żylnych. Mechanizm jej działania polega na hamowaniu zależnego od ADP wiązania się fibrynogenu z receptorem glikoproteinowym płytek krwi (IIb i IIIa). Tyklopidyna efektywnie zmniejsza stężenie fibrynogenu – używana jest w celu zapobiegania udarom i zamknięciu stentów wieńcowych, aczkolwiek – ponieważ u niektórych ludzi może wywołać neutropenię i samoistną plamicę małopłytkową – została wyparta przez nowsze leki jak klopidogrel i tikagrelor. Poza używaniem w udarach, tiklopidyna znalazła również zastosowanie w zawale mięśnia sercowego, dusznicy, prewencji zawałów, retinopatii cukrzycowej i anemii sierpowatej. W celu wzmocnienia jej działania, lekarzem czasem polecają równoległe stosowanie z tiklopidyną aspiryny.

Tiklopidyna stosowana jest w chorobach tętnic obwodowych, chorobie niedokrwiennej serca i w chorobach naczyń mózgowych.
Preparatu nie wolno stosować jednocześnie z kwasem acetylosalicylowym, chyba, że lekarz zaleci inaczej. Nadwrażliwość na tiklopidynę lub pozostałe składniki preparatu. Zaburzenia czynności układu krwiotwórczego z wydłużonym czasem krwawienia, neutropenia, trombocytopenia. Skazy krwotoczne. Schorzenia ze skłonnością do krwawień, np. czynna choroba wrzodowa żołądka i dwunastnicy, krwawienia wewnątrzczaszkowe. Ciężka niewydolność wątroby.
W przypadku równoczesnego stosowania tyklopidyny i leków metabolizowanych przez enzymy mikrosomalne, u pacjentów z niewydolnością wątroby może być konieczna zmiana dawkowania odpowiednio do wahań stężenia tych leków. Tiklopidyny nie należy podawać równocześnie z heparyną, doustnymi lekami przeciwzakrzepowymi, lekami fibrynolitycznymi, kwasem acetylosalicylowym i innymi lekami z grupy NLPZ, gdyż nasilają niebezpieczeństwo krwawień. Tiklopidyna zmniejsza stężenie digoksyny we krwi o około 15% oraz zwiększa stężenie teofiliny we krwi. Leki zobojętniające kwas solny zmniejszają stężenie tiklopidyny we krwi o około 18%. Przy jednoczesnym podaniu fenytoiny i tiklopidyny notowano kilka przypadków zwiększenia stężenia fenytoiny we krwi z towarzyszącą bezsennością lub letargiem. Podanie tiklopidyny podczas długotrwałego stosowania cymetydyny powoduje zmniejszenie klirensu pojedynczej dawki tiklopidyny o 50%. Przy równoczesnym stosowaniu cyklosporyny obserwowano zmniejszenie stężenia cyklosporyny we krwi. Nie stwierdzono interakcji z fenobarbitalem, lekami β-adrenolitycznymi, antagonistami wapnia i lekami moczopędnymi. Należy zachować ostrożność podczas stosowania łącznie z lekami metabolizowanymi przez enzymy mikrosomalne u pacjentów z niewydolnością wątroby. Stosowanie tiklopidyny podczas posiłków powoduje zwiększenie biodostępności leku o 20%.
Doustnie. Dorośli: 1 tabletka (250 mg) 2 razy na dobę podczas posiłku.
Ok. 10-20zł
20 tabletek powlekanych, 1 tabletka zawiera 250 mg tiklopidyny.
Działania niepożądane
Podczas stosowania tiklopidyny mogą wystąpić następujące działania niepożądane: ból brzucha lub pleców, krwiste, czarne stolce, plamica małopłytkowa, zaburzenia świadomości, kaszlenie krwią, krwiomocz, spowolnienie psychoruchowe, zawroty głowy, gorączka, drżenie, suchość gardła, ból głowy i/lub stawów, bladość powłok skórnych, paraliż, zaburzenia koordynacji, wystąpienie czerwonych plamek na skórze lub białych na ustach, zaburzenia mowy, zmęczenie, senność, obfite krwawienie miesiączkowe, krwiste wymiociny, słabość kończyn, żółte zabarwienie oczu lub skóry (żółtaczka).

Recent Posts

Jakie objawy powinny skłonić do wizyty u dermatologa i jakie choroby leczy specjalista?

Dermatologia jest dziedziną medycyny, która zajmuje się diagnozowaniem, leczeniem oraz profilaktyką chorób skóry, a także…

1 rok ago

Probiotyki (leki osłonowe)

Probiotyki, czyli wyselekcjonowane, żywe szczepy bakterii najczęściej z rodzaju Lactobacillus i Bifidobacterium oraz drożdzy Saccharomyces wchodzą w skład…

2 lata ago

Zolgensma(onasemnogen abeparwowek)

Lek Zolgensma jest pierwszą w świecie terapią genową stosowaną w leczeniu rdzeniowego zaniku mięśni(SMA). W…

2 lata ago

Kalcikinon

Połączenie wit. D3 i K2 MK7 z wapniem pozwala wzmocnić układ kostny, dobrze wykorzystać wapń…

2 lata ago

Translarna(ataluren)

Dystrofia mięśniowa Duchenne'a jest chorobą genetyczną polegającą na powolnym zaniku mięśni, które są zastępowane przez…

2 lata ago

Olej z nasion czarnuszki 1000 MG 2% TYMOCHINON ALINESS

Czarnuszce siewnej przypisywane są takie właściwości, jak: regulacja poziomu glukozy i lipidów we krwi oraz…

2 lata ago

This website uses cookies.