W pierwszej kolejności (jako lek pierwszego rzutu) w zakażeniach układu oddechowego wywoływanych przez wrażliwe na jej działanie
paciorkowce grupy A (
zapalenie migdałków,
zapalenie gardła) oraz w płonicy (szkarlatynie), a także w zakażeniach płuc wywołanych przez dwoinkę zapalenia płuc (Diplococcus pneumoniae) oraz w zapaleniu opon mózgowych wywołanym przez
meningokoki. Benzylpenicylina jest stosowana w leczeniu ostrego rzutu gorączki reumatycznej, bakteryjnego zapalenia wsierdzia (zazwyczaj łącznie z innymi antybiotykami), róży, kiły, promienicy, różycy, wąglika, tularemii, leptospirozy. Od leczenia penicyliną w tych przypadkach można odstąpić jedynie w przypadku uczulenia na lek bądź potwierdzonego w badaniach mikrobiologicznych braku wrażliwości bakterii. Ze względu na bardzo duży odsetek drobnoustrojów opornych nie powinna być stosowana w leczeniu rzeżączki.
Także
uczulenie na inne penicyliny i antybiotyki beta-laktamowe (m.in.
cefalosporyny). Szczególnie ostrożnie należy stosować u chorych na astmę oskrzelową i
alergie.
Penicylina osłabia działanie estrogenów i doustnych środków antykoncepcyjnych (podczas leczenia wskazane rozważenie innych skutecznych metod antykoncepcji); pochodne kwasu salicylowego (m.in. acetylsalicylic acid, znany powszechnie jako aspiryna) i inne niesteroidowe leki przeciwzapalne (indometacin), sulfonamidy (m.in. cotrimoxazole, znany powszechnie jako
Biseptol) nasilają i wydłużają działanie penicyliny. Penicylina nasila działanie lecznicze i toksyczność doustnych leków przeciwzakrzepowych (acenocoumarol). Leku nie należy stosować jednocześnie z: tetracyklinami (doxycycline, tetracycline), cefalotyną (cephalotine), klindamycyną (
clindamycin), chloramfenikolem, a także z metronidazolem (wzajemne
osłabienie działania). Łączne podawanie penicyliny i aminoglikozydów (
gentamicin, tobramicine, netilmicine) prowadzi do wzajemnego wzmacniania działania, co jest wykorzystywane w skojarzonym leczeniu ciężkich infekcji. Jednoczesne stosowanie penicyliny i beta-blokerów może zwiększać skłonność do uczuleń (odczyny anafilaktyczne).
Ściśle indywidualne; dorośli: zazwyczaj 2,4 – 24 mln j.m. na dobę w 4-6 dawkach (co 4-6 godzin); dzieci: w zależności od ciężkości i rodzaju schorzenia 50.000 -150.000 j.m. (czasami 300.000 j.m. i więcej) na kilogram masy ciała na dobę w 4-6 dawkach podzielonych (co 4-6 godzin) domięśniowo lub dożylnie. Dobowa dawka minimalna dla dorosłych nie powinna być niższa niż 2.400.000 j.m.; maksymalna w wyjątkowych przypadkach może przekraczać 100 mln j.m. Benzylpenicylina powinna być podawana co 4-6 godzin; maksymalny odstęp między kolejnymi dawkami nie powinien przekraczać 8 godzin. Przy domięśniowym stosowaniu leku nie należy przekraczać dawki dobowej 10 mln j.m.; lek powinien być wstrzykiwany w zewnętrzną górną część pośladka, a miejsce wstrzyknięcia każdorazowo zmieniane. Powyżej 10 mln j.m. na dobę lek powinien być podawany we wlewie dożylnym.
Cena od 100 do 200 zł.
Penicylina benzylowa. Proszek do sporządzania roztworu do wstrzyknięć domięśniowych, dożylnych i wlewów kroplowych po: 1 mln j.m.