azatiopryna

Azatiopryna jest lekiem immunosupresyjnym stosowanym w celu zmniejszenia ryzyka od­rzucenia przeszczepionego narządu. Lek jest stosowany także w ciężkim reumatoidalnym zapaleniu stawów niereagującym na leczenie konwencjonalne.

Azatiopryną można leczyć choroby auto-immunologiczne i choroby tkanki łącznej (zapalenie wielomięśniowe, toczeń rumieniowaty układowy, miastenia, zapalenie skórno-mięśniowe), zwłaszcza gdy nieskuteczne są kortykosteroidy.

Azatiopryna jest stosowana tylko pod ścisłą kontrolą ze względu na ryzyko po­ważnych działań niepożądanych, takich jak zahamowanie produkcji białych krwinek, co zwiększa ryzyko zakażeń, oraz nadmierne lub długotrwałe krwawienie.

Interakcje

Allopurynol. Azatiopryna nasila jego działanie i zwiększa toksyczność. Konieczne jest zmniejszenie dawki allopurynolu. Doustne leki przeciwzakrzepowe. Azatiopryna może osłabiać ich działanie. Kotrimoksazol i trimetoprym stosowane łącznie z azatiopryną mogą zwiększać ryzyko zaburzeń hematologicznych.  Kortykosteroidy mogą zwiększać ryzyko zakażeń oraz dolegliwości jelitowych.

Charakterystyka dla pacjentów

P.o. Po przeszczepieniach narządów: początkowo 5 mg/kg m.c./d, następnie dawka podtrzymująca 1-4 mg/kg m.c./d. Przerwanie podawania leku nawet po upływie kilku lat niesie duże ryzyko odrzucenia przeszczepu w ciągu kilku tygodni. W innych wska­zaniach: początkowo 1-3 mg/kg m.c./d, następnie zmniejszane stopniowo o 0,5 mg/kg m.c./d do mi­nimalnej dawki skutecznej. U osób z upośledzoną czynnością nerek lub wątroby należy podawać najmniejsze zalecane dawki. I.v. należy podawać tylko wtedy, gdy nie jest możliwe podanie p.o. Nie podawać i.m.
W zamkniętym pojemniku, w chłodnym, suchym miejscu niedostępnym dla dzieci. Chronić przed światłem.
Zgłoś lekarzowi przepisującemu lek:
  • przewlekłą chorobę wątroby lub nerek,
  • wcześniejszą reakcję alergiczną na azatioprynę lub 6-merkaptopurynę,
  • niedawny półpasiec lub ospę wietrzną,
  • zakażenie,
  • choroby układu krwiotwórczego,

inne stosowane leki.

Pominiętą dawkę leku zastosuj jak najszybciej. W przypadku pominięcia ponad 2 dawek — skontak­tuj się z lekarzem.
Jeśli chcesz zaprzestać stosowania leku, omów to z lekarzem. Jeśli stosujesz lek po transplantacji, od­stawienie może spowodować odrzucenie przeszcze­pionego narządu.
Sporadyczne zażycie dodatkowej dawki rzadko po­woduje powikłania. Zażycie zbyt dużej dawki może wywołać nudności, wymioty, ból brzucha oraz bie­gunkę — skontaktuj się z lekarzem.
Długotrwałe stosowanie azatiopryny nieznacz­nie zwiększa ryzyko niektórych nowotworów. Zdarzają się również zmiany w obrazie krwi. Unikanie ekspozycji na światło słoneczne za­pobiega działaniom niepożądanym dotyczącym skóry. Monitorowanie — Regularne badania krwi.
Działania niepożądane
Przy stosowaniu azatiopryny częste są zaburzenia czynności przewodu pokarmowego oraz działania niepożądane dotyczące komórek krwi, mogące powodować ból gardła, gorączkę i osłabienie. Nieprawidło­we krwawienie lub siniaki podczas stosowaniu leku mogą być objawem zmniejszenia liczby płytek krwi.
Published by
admin

Recent Posts

kabotegrawir

2 lata ago

iwakaftor

2 lata ago

rylpiwiryna

2 lata ago

dichlorek radu

2 lata ago

darolutamid

2 lata ago

tocilizumab

2 lata ago

This website uses cookies.