Trifluoperazyna jest silnym neuroleptykiem z grupy pochodnych fenotiazyny, a więc lekiem znoszącym objawy niektórych chorób psychicznych. Ma również działanie uspokajające. Jest stosowana w leczeniu schizofrenii, psychoz, stanów maniakalnych oraz psychoz opornych na inne leki. Czasami bywa stosowana w leczeniu nudności i wymiotów, np. po chemioterapii.
Uczulenie na leki z grupy pochodnych fenotiazyny, np. promazynę, tioridazynę, niewydolność wątroby, stany depresyjne. W czasie leczenia nie należy spożywać alkoholu. Więcej działań niepożądanych leku może wystąpić u osób z chorobami serca, wątroby, chorobami przewodu pokarmowego przebiegającymi z jego zwężeniem, z jaskrą z wąskim kątem przesączania, guzem mózgu, rakiem sutka, padaczką oraz u osób przyjmujących jednocześnie leki uspokajające, nasenne lub przeciwhistaminowe.
Czasami występują zawroty głowy, senność, suchość w jamie ustnej, nudności, brak łaknienia, zaparcia, widzenie za mgłą, nadwrażliwość na światło słoneczne, zaburzenia miesiączkowania (brak miesiączki), utrudnione poruszanie się i chodzenie. Rzadziej występują objawy, które wymagają natychmiastowej interwencji lekarza. Są to: zamazana, niewyraźna mowa, zaburzenia koordynacji ruchów, niekontrolowane ruchy języka, ust i twarzy, drżenia, sztywność mięśni, gorączka, ból gardła, trudności w połykaniu, nieregularne bicie serca, duszność, zażółcenie skóry i oczu, wysypka skórna.
Ostrożnie należy prowadzić pojazdy mechaniczne i obsługiwać maszyny będące w ruchu, ponieważ lek powoduje senność i zawroty głowy. Należy unikać nadmiernej ekspozycji na słońce, ponieważ lek zwiększa wrażliwość na światło słoneczne. Przed zabiegiem chirurgicznym, wymagającym znieczulenia, trzeba powiadomić lekarza o tym, że przyjmuje się trifluoperazynę. Koniecznie należy powiadomić lekarza przed rozpoczęciem leczenia o wszystkich innych przyjmowanych lekach.
This website uses cookies.