Działanie obniżające stężenie glukozy poprzez wpływ na geny uczestniczące w procesach wytwarzania, transportu i wykorzystania glukozy przez tkanki, a także regulujące przemianę (metabolizm) kwasów tłuszczowych, co prowadzi do zmniejszenia insulinooporności (niewrażliwości tkanek na działanie insuliny) występującej w cukrzycy typu 2 – lek z grupy pochodnych tiazolidynodionu.


jako lek samodzielny – w cukrzycy typu 2, zwłaszcza u chorych ze współistniejącymi zaburzeniami gospodarki tłuszczowej (podwyższony poziom triglicerydów) i z nadwagą lub otyłością, u których stosowanie metforminy (metformine) jest niemożliwe ze względu na nietolerancję lub przeciwwskazania. Pioglitazon jest także stosowanyjako składnik leczenia skojarzonego (z metforminą lub pochodnymi sulfonylomocznika, łączenie z insuliną jest przeciwwskazane!) w postaciach cukrzycy typu 2, niereagujących dostatecznie na terapię lekiem pojedynczym, tzn. metforminą lub pochodnymi sulfonylomocznika. Lek może być prawdopodobnie bezpiecznie stosowany u chorych z niewydolnością nerek.
niewydolność krążenia (także występująca w przeszłości); pioglitazon, szczególnie stosowany jednocześnie z insuliną lub niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi, może powodować zatrzymywanie płynów w organizmie, co prowadzi do obrzęków i zaostrza niewydolność krążenia. Uszkodzenie wątroby. Leku nie należy stosować w ciąży i w okresie karmienia piersią – w tych stanach konieczna jest zmiana doustnych leków przeciwcukrzycowych na insulinę.
dotychczas nieznane.
stosować raz na dobę niezależnie od posiłków, dawka początkowa wynosi 15 mg; w razie konieczności może być zwiększona po 1-2 tygodniach do 30 mg, a następnie – do 45 mg na dobę, co jest jednocześnie dawką maksymalną; przekroczenie tej dawki nie powoduje wzrostu skuteczności leczenia, natomiast zwiększa możliwość występowania działań niepożądanych. W połączeniu z metforminą lub pochodnymi sulfonylomocznika zasady dawkowania są podobne.
brak danych
pioglitazon

UWAGI: podobnie jak w przypadku stosowania innych leków przeciwcukrzycowych, zarówno insuliny, jak i preparatów doustnych, obowiązuje przestrzeganie diety cukrzycowej, a także diety z ograniczeniem kalorii (długotrwałe leczenie pioglitazonem może spowodować przyrost masy ciała) według zasad ustalonych przez lekarza i dietetyka. Przed rozpoczęciem oraz podczas leczenia konieczne jest regularne (początkowo co 2 miesiące) badanie czynności wątroby (oznaczanie we krwi poziomu aminotransferaz ALT i AST); wzrost poziomu ALT trzykrotnie przekraczający górną granicę normy (w większości laboratoriów wynosi ona 40 j.) jest wskazaniem do odstawienia leku. Pojawiające się podczas leczenia zaburzenia ostrości wzroki i inne zaburzenia widzenia są wskazaniem do odstawienia leku i konsultacji okulistycznej.

Recent Posts

Jakie objawy powinny skłonić do wizyty u dermatologa i jakie choroby leczy specjalista?

Dermatologia jest dziedziną medycyny, która zajmuje się diagnozowaniem, leczeniem oraz profilaktyką chorób skóry, a także…

1 rok ago

Probiotyki (leki osłonowe)

Probiotyki, czyli wyselekcjonowane, żywe szczepy bakterii najczęściej z rodzaju Lactobacillus i Bifidobacterium oraz drożdzy Saccharomyces wchodzą w skład…

2 lata ago

Zolgensma(onasemnogen abeparwowek)

Lek Zolgensma jest pierwszą w świecie terapią genową stosowaną w leczeniu rdzeniowego zaniku mięśni(SMA). W…

2 lata ago

Kalcikinon

Połączenie wit. D3 i K2 MK7 z wapniem pozwala wzmocnić układ kostny, dobrze wykorzystać wapń…

2 lata ago

Translarna(ataluren)

Dystrofia mięśniowa Duchenne'a jest chorobą genetyczną polegającą na powolnym zaniku mięśni, które są zastępowane przez…

2 lata ago

Olej z nasion czarnuszki 1000 MG 2% TYMOCHINON ALINESS

Czarnuszce siewnej przypisywane są takie właściwości, jak: regulacja poziomu glukozy i lipidów we krwi oraz…

2 lata ago

This website uses cookies.