Nadciśnienie tętnicze – zarówno jako lek pojedynczy, jak i w skojarzeniu z innymi lekami obniżającymi ciśnienie, zwłaszcza z moczopędnymi (hydrochlorothiazid). Zastoinowa
niewydolność serca. Niewydolność serca po przebytym zawale serca. Zmniejszanie ryzyka wystąpienia zawału serca, udaru mózgu, zgonów z przyczyn sercowo-naczyniowych lub konieczności wykonywania zabiegów udrażniających naczynia (rewaskularyzacji); u pacjentów w wieku 55 lat (i starszych) cierpiących z powodu chorób układu sercowo-naczyniowego.
Kardiomiopatia przerostowa (schorzenie polegające na powiększeniu i przeroście mięśnia sercowego lub sztywności komór serca, do którego dochodzi w przypadkach innych chorób serca i układu krążenia, np. nadciśnienia tętniczego, choroby niedokrwiennej serca, wad zastawek serca); zwężenie zastawki aorty; pacjenci z przeszczepiona nerką; zwężenie obu tętnic nerkowych (lub tętnicy nerkowej jednej nerki w przypadku braku nerki drugiej); ciężka
niewydolność nerek; stany odwodnienia organizmu;
obrzęk naczynioruchowy, także występujący w przeszłości (patrz UWAGI). Szczególnie ostrożnie u pacjentów z umiarkowaną niewydolnością nerek, obecnością białka w moczu (białkomoczem przekraczającym 1 g białka/dobę), niewydolnością wątroby, ciężkim nadciśnieniem tętniczym, ciężką niewydolnością krążenia, toczniem rumieniowatym układowym (i innymi chorobami zapalnymi tkanki łącznej – kolagenozami).
Nie stosować jednocześnie (lub stosować z wielką ostrożnością na wyraźne zlecenie lekarza) preparatów zawierających
potas (kalium), leków moczopędnych z grupy „oszczędzających potas” (m.in. amiloride, spironolactone,
tialorid,
triamteren) – możliwość wystąpienia nawet znacznego, niebezpiecznego wzrostu stężenia potasu we krwi (hiperkaliemii); przy jednoczesnym stosowaniu soli litu (
lithium carbonicum) – niebezpieczeństwo wzrostu stężenia litu we krwi. Lek nasila działanie leków moczopędnych obniżających ciśnienie oraz rozszerzających naczynia wieńcowe z grupy azotanów (m.in. isosorbide dinitrate, isosorbide mononitrate); interakcja ta jest często wykorzystywana w skojarzonym (wielolekowym) leczeniu. Działanie leku jest osłabione przy jednoczesnym stosowaniu niesteroidowych leków przeciwzapalnych, zwłaszcza indometacyny (indomethacine) i naproksenu (
naproxen). Jednoczesne stosowanie leków immunosupresyjnych, m.in. azatiopryny (
azathioprine), glikokortykosteroidów; allopurinolu (
allopurinol), prokainamidu (procainamide), związków litu (lithium carbonicum) może powodować nasilenie działań niepożądanych. Łączne podawanie z neuroleptykami może powodować hipotonię ortostatyczną (gwałtowny spadek ciśnienia tętniczego przy zmianie pozycji dala, zwłaszcza z leżącej na stojącą, który może prowadzić do omdlenia). U pacjentów stosujących dietę niskosodową (z ograniczeniami pokarmów o dużej zawartości soli kuchennej) lek może działać silniej niż u pacjentów niestosujących takiej diety.
Stosować w jednorazowej dawce
Nadciśnienie tętnicze: początkowo 1 x na dobę 2,5 mg; w razie konieczności możliwe zwiększenie dawki co 7-14 dni leczenia do 1 x na dobę do 5 mg. Maksymalna dawka dobowa 10 mg. Niewydolność serca: początkowo 1 x na dobę 1,25 mg; w razie konieczności możliwe stopniowe zwiększenie dawki do 1 x na dobę do 5 mg. Maksymalna dawka dobowa 10 mg.
Tabletki po 1,25 mg, cena od 5 do 10 zł; tabletki po 2,5 mg, cena od 10 do 20 zl; tabletki po 5 mg, cena od 10 do 20 zł.