Cefaklor jest doustnym antybiotykiem z grupy cefalosporyn II generacji. Stosowany jest w takich chorobach, jak zapalenie ucha środkowego oraz zatok, zakażenia górnych i dolnych dróg oddechowych, zapalenie pęcherza moczowego, odmiedniczkowe zapalenie nerek, gronkowcowe zakażenia skóry i przydatków skórnych. Lek stosuje się doustnie.
Interakcje
Probenecyd zmniejsza wydalanie cefakloru. Doustne leki przeciwzakrzepowe. Cefaklor może zmniejszyć ich skuteczność. Cefaklor może nasilić niekorzystny wpływ na nerki antybiotyków aminoglikozydowych lub niektórych leków moczopędnych (np. furosemidu). Środki zobojętniające sok żołądkowy zawierające wodorotlenek glinu lub magnezu zmniejszają wchłanianie cefakloru.
P.o. zazwyczaj 250-500 mg co 8 godzin. Tabletki o zmodyfikowanym uwalnianiu: zazwyczaj 375-500 mg co 12 godzin (wyjątkowo w najcięższych zakażeniach 750 mg co 12 godzin).
Brak. Tabletki o zmodyfikowanym uwalnianiu lepiej wchłaniają się po podaniu w trakcie posiłku.
W zamkniętym pojemniku, w chłodnym, suchym miejscu niedostępnym dla dzieci. Zawiesinę należy przechowywać w lodówce, ale nie w zamrażalniku, nie dłużej niż przez 10 dni.
Zgłoś lekarzowi przepisującemu lek:
nadwrażliwość na cefalosporyny lub penicyliny (w przeszłości),
Przyjmij pominiętą dawkę leku jak najszybciej. Jeśli następna dawka leku przypada w krótkim czasie, przyjmij dawkę podwójną.
Przeprowadź cały zalecony cykl leczenia. Nawet jeśli czujesz się lepiej, zakażenie może nadal trwać i po zbyt szybkim odstawieniu leku objawy mogą powrócić.
Sporadyczne zażycie dodatkowej dawki rzadko powoduje powikłania. Jeżeli pojawią się jakiekolwiek niepokojące objawy lub zalecona dawka została znacznie przekroczona — skontaktuj się z lekarzem.
Leku nie stosuje się długotrwale.
Działania niepożądane
Najczęściej są to reakcje z nadwrażliwości, takie jak rumień na skórze lub świąd. Zaburzenia ze strony przewodu pokarmowego, jak nudności, wymioty czy biegunka, występują rzadko.