Tarceva

Leczenie pierwszego rzutu niedrobnokomórkowego raka płuca, lokalnie zaawansowanego lub przerzutowego, z dodatnią mutacją EGFR. Leczenie podtrzymujące w monoterapii u chorych z lokalnie zaawansowanym lub przerzutowym niedrobnokomórkowym rakiem płuca po leczeniu I rzutu opartym na pochodnych platyny (min. 4 cykle). Leczenie niedrobnokomórkowego raka płuca, lokalnie zaawansowanego lub przerzutowego, z progresją po leczeniu I rzutu.
Leczenie przerzutowego raka trzustki w skojarzeniu z gemcytabiną.

Nadwrażliwość na którykolwiek ze składników preparatu.
Leku nie należy stosować u pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby lub nerek, nietolerancją galaktozy, pierwotnym niedoborem laktazy Lapp, zaburzeniami wchłaniania glukozy-galaktozy. Lek należy stosować ostrożnie u pacjentów z zaburzeniami reakcji sprzęgania z kwasem glukuronowym, np. zespołem Gilberta.
W przypadku pacjentów palących tytoń należy zalecić zaprzestanie palenia, ponieważ u osób palących stężenie erlotynibu w osoczu może być mniejsze niż u osób niepalących. W razie wystąpienia ciężkiej, uporczywej biegunki, nagłych dolegliwości ze strony płuc (duszność, kaszel), gorączki, uporczywych wymiotów, nudności, należy przerwać stosowanie leku.

Należy zachować ostrożność stosując lek Tarceva z: azolowymi lekami przeciwgrzybiczymi, antybiotykami, barbituranami, inhibitorami proteazy, fenytoiną, karbamazepiną, zielem dziurawca, lekami przeciwzakrzepowymi, niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi, antagonistami receptora H2, lekami zobojętniającymi sok żołądkowy, pochodnymi platyny, karboplatyną, kapecytabiną.

Lek należy stosować zgodnie z zaleceniami lekarza.
Pacjenci z niedrobnokomórkowym rakiem płuca: zalecana dawka dobowa wynosi 150 mg erlotynibu.
Pacjenci z rakiem trzustki: zalecana dawka dobowa wynosi 100 mg erlotynibu.
Lek należy przyjmować doustnie, min. godzinę przed posiłkiem lub min. dwie godziny po posiłku.

1 tabletka powlekana zawiera 25 mg / 100 mg / 150 mg chlorowodorku erlotynibu.