Nadciśnienie tętnicze – zarówno jako lek pojedynczy, jak i w skojarzeniu z innymi lekami obniżającymi ciśnienie, zwłaszcza z moczopędnymi (hydrochlorothiazid). Zastoinowa
niewydolność serca. Zapobieganie niewydolności serca u chorych po zawale serca. Zapobieganie epizodom niedokrwienia serca u chorych z zaburzeniami lewej komory serca. Zapobieganie i leczenie nefropatii cukrzycowej (uszkodzenie nerek w przebiegu cukrzycy) z mikroalburninurią (wzrost wydalania jednego z białek krwi – albumin z moczem oznaczany ze pomocą specjalnych testów; wzrost wydalania albumin z moczem wyprzedza wzrost ciśnienia krwi; u chorych z
cukrzyca niezależną od insuliny typ 2 i mikroalbuminurią może rozwinąć się postępująca choroba nerek – nefropatia cukrzycowa).
Kardiomiopatia przerostowa (schorzenie polegające na powiększeniu i przeroście mięśnia sercowego lub sztywności komór serca, do której dochodzi w przypadkach innych chorób serca i układu krążenia, np. nadciśnienia tętniczego, choroby niedokrwiennej serca, wad zastawek serca); zwężenie zastawki aorty; pacjenci z przeszczepioną nerką; zwężenie obu tętnic nerkowych (lub tętnicy nerkowej jednej nerki w przypadku braku nerki drugiej); ciężka
niewydolność nerek; stany odwodnienia organizmu;
obrzęk naczynioruchowy, także występujący w przeszłości (patrz UWAGI). Szczególnie ostrożnie u pacjentów z umiarkowaną niewydolnością nerek, obecnością białka w moczu (bialkomoczem przekraczającym 1 g białka/dobę), niewydolnością wątroby, ciężkim nadciśnieniem tętniczym, ciężką niewydolnością krążenia, toczniem rumieniowatym układowym (i innymi chorobami zapalnymi tkanki łącznej – kolagenozami).
Nie stosować jednocześnie (lub stosować z wielką ostrożnością, na wyraźne zalecenie lekarza) preparatów zawierających
potas (kalium), leków moczopędnych z grupy oszczędzających potas (m.in. amiloride, spironolactone,
tialorid,
triamteren) – możliwość wystąpienia nawet znacznego, niebezpiecznego wzrostu stężenia potasu we krwi (hiperkaliemii); przy jednoczesnym stosowaniu soli litu (
lithium carbonicum) niebezpieczeństwo wzrostu stężenia litu we krwi. Lek nasila działanie leków moczopędnych, obniżających ciśnienie oraz rozszerzających naczynia wieńcowe z grupy azotanów (m.in. isosorbide dinitrate, isosorbide mononitrate); interakcja ta jest często wykorzystywana w skojarzonym (wielolekowym) leczeniu. Działanie leku jest osłabione przy jednoczesnym stosowaniu niesteroidowych leków przeciwzapalnych, zwłaszcza indometacyny (indomethacine) i naproksenu (
naproxen). Jednoczesne stosowanie leków immunosupresyjnych, m.in. azatiopryny (
azathioprine), glikokortykosteroidów, allopurinolu (
allopurinol), prokainamidu (procainamide), związków litu (lithium carbonicum), może powodować nasilenie działań niepożądanych. Łączne podawanie z neuroleptykami może powodować hipotonię ortostatyczną (gwałtowny spadek ciśnienia tętniczego przy zmianie pozycji ciała, zwłaszcza z leżącej na stojącą, który może prowadzić do omdlenia). U pacjentów stosujących dietę niskosodową (z ograniczeniami pokarmów o dużej zawartości soli kuchennej) lek może działać silniej niż u pacjentów niestosujących takiej diety.
Stosować w jednorazowej dawce dobowej o stałej porze dnia, niezależnie od posiłku. Nadciśnienie tętnicze: początkowo 1 x na dobę 10 mg; w razie konieczności możliwe zwiększenie dawki do 1 x na dobę 20-40 mg. Maksymalna dawka dobowa 80 mg. Niewydolność serca: początkowo 1 x na dobę 2,5 mg; nie przekraczając maksymalnej dawki dobowej, która wynosi 1 x na dobę 20 mg. Nefropatia cukrzycowa: początkowo zazwyczaj 1 x na dobę 10 mg; w razie konieczności możliwe zwiększenie dawki co kilka dni do uzyskania u pacjenta ciśnienia rozkurczowego poniżej 75 mg Hg (chorzy na cukrzycę typu 1- insulinozależną) lub poniżej 90 mm Hg (chorzy na cukrzycę typu 2 – insulinoniezależną).
Cena od 10 do 20 zł.
28 tabletek, 1 tabletka zawiera 5 mg, 10 mg lub 20 mg lizinoprilu.