Neomycinum (tabletki)

Wyjałowienie przewodu pokarmowego przed zabiegami operacyjnymi (zazwyczaj w skojarzeniu z erythromycin i metronidazole); leczenie śpiączki wątrobowej i stanów przedśpiączkowych (zmniejsza wytwarzanie amoniaku i obniża jego stężenie we krwi).

Stany zapalne i owrzodzenie jelit, niedrożność lub podejrzenie niedrożności jelit. Neomycyna jest lekiem toksycznym, jeżeli jest podawana we wstrzyknięciach, dlatego jest stosowana wyłącznie miejscowo; po podaniu doustnym niemal nie wchłania się z przewodu pokarmowego (3% dawki), jednak przy wysokich dawkach mogą wystąpić objawy niepożądane, m.in. uszkodzenie nerek (nefrotoksyczność), układu nerwowego i słuchu; dlatego lek nie powinien być stosowany u pacjentów z uszkodzeniem słuchu, niewydolnością nerek, miastenią (wrodzoną nadmierną męczliwością mięśni), chorobą Parkinsona.

Może nasilać działanie doustnych leków przeciwzakrzepowych (acenocoumarol), a zmniejszać skuteczność doustnych środków antykoncepcyjnych (konieczność dodatkowego zabezpieczenia antykoncepcyjnego). Neomycyna podawana doustnie upośledza wchłanianie wielu leków z przewodu pokarmowego, obniżając ich skuteczność (m.in. digoxin, phenoxymethylpeniciłlin, methotrexate, witamina K – menadione); upośledza też wchłanianie węglowodanów (cukrów) oraz cholesterolu. Nasila się toksyczne działanie z innymi antybiotykami aminoglikozydowymi (oto- i nefrotoksyczne).

Tabletki należy połykać w całości, obficie popijając wodą. Wyjałowienie jelit przed zabiegami – ściśle indywidualne; dorośli: śpiączka wątrobowa i stany przedśpiączkowe: przez pierwsze pięć dni zazwyczaj 4-6 razy na dobę po 1-2 g (4-8 tabletki), następnie 4 razy na dobę po 500 mg (4 razy po 2 tabletki).

Tabletki po 250 mg, cena od 10 do 20 zł.

neomycyna