Afonilum SR kapsułki

Postaci teofiliny o przedłużonym działaniu (retard, prolongatum, CR) nie należy stosować u dzieci poniżej 5. roku życia. W ostrym napadzie astmy oskrzelowej konieczna zmiana preparatu o przedłużonym działaniu na preparaty o krótkim czasie i szybkim początku działania. Teofilina odznacza się znaczną zmiennością metabolizmu (przemiany leku w organizmie). Przyjmowanie leku łącznie z posiłkami podobnie jak zażywanie go wieczorem powoduje zwolnienie jego wchłaniania (szczyt działania leku przypada na godziny 7.00 i 19.00). Dieta wysokobiałkowa i uboga w węglowodany przyspiesza biochemiczną przemianę teofiliny (biotransformację), skracając działanie leku. U noworodków i pacjentów w wieku podeszłym – zwolnienie wydalania leku z organizmu (konieczne niższe dawkowanie); u dzieci pomiędzy 1.-9. rokiem życia oraz u nałogowych palaczy: przyspieszenie usuwania leku z ustroju (konieczne wyższe dawkowanie w przeliczeniu na 1 kg wagi ciała). Na działanie leku mają też wpływ faza cyklu miesięcznego u kobiet (zwiększone stężenie i silniejsze działanie w połowie cyklu) oraz współistniejące choroby (zwolnienie przemiany i podwyższenie stężenia leku we krwi w chorobach wątroby, prawokomorowej niewydolności krążenia, chorobach wirusowych, zapaleniu płuc). Zwolnienie metabolizmu może prowadzić do stopniowego nagromadzenia się (kumulacji) leku w ustroju, co grozi zatruciem; przyśpieszenie metabolizmu może z kolei być przyczyną skrócenia działania leku i tym samym – obniżenia jego skuteczności. Wielość tych czynników, stosunkowo wąski współczynnik terapeutyczny (niewielka różnica między dawką leczniczą a toksyczną, czyli wywołującą objawy zatrucia) oraz niebezpieczne skutki przedawkowania (często przeoczane, bo przypisywane chorobie podstawowej) nakazują prowadzenie leczenia pod kontrolą poziomu teofiliny we krwi, zwłaszcza u ludzi starszych, obciążonych dodatkowymi schorzeniami i przyjmujących inne leki (terapia monitorowana). Wobec ograniczonej dostępności terapii monitorowanej w Polsce dokładniejsze stosowanie leku umożliwia poniższe zestawienie uwzględniające zależność między wagą ciała i wiekiem a wielkością dawki. Dawka w miligramach na 1 kg wagi ciała na dobę oraz dobowe dawki maksymalne teofiliny. Dzieci pomiędzy 3.-5. rokiem życia (waga: poniżej 18 kg): do 22 mg (maksymalnie – 400 mg na dobę). Dzieci pomiędzy 6.10. rokiem życia (waga: 18-30 kg): od 10 do 17 mg (maksymalnie – 600 mg na dobę). Dzieci pomiędzy .13. rokiem życia (waga: 30-40 kg): od 11-15 mg (maksymalnie – 750 mg na dobę). Dzieci pomiędzy 14.-17 rokiem życia (waga: 40-55 kg): od 8 do 15 mg (maksymalnie – 900 mg na dobę). Dorośli – niepalący tytoniu i dzieci powyżej 17. roku życia: od 8 do 13 mg (maksymalnie – 900 mg na dobę). Dorośli palący tytoń: od 10 do 18 mg (maksymalnie -1200 mg na dobę). Dorośli w wieku podeszłym (powyżej 65. roku życia): od 8 do 11 mg (maksymalnie – 750 mg na dobę). Dawka teofiliny powinna być obliczana zawsze w odniesieniu do tzw. idealnej (beztłuszczowej) masy ciała (wzrost w centymetrach -100 – 10%). Przykładowe wyliczenie przeciętnej dawki teofiliny dla dorosłego niepalącego pacjenta o wzroście 180 cm: 180 -100 = 80 kg; 80 kg-10%=72 kg. 72 kg x10 mg na kg=720 mg; ponieważ lek powinien być podawany w 2 równych dawkach, należy podać: 2 razy na dobę po 360 mg, to znaczy (po zaokrągleniu) 2 razy na dobę po 1 tabletce lub 1 czopku o zawartości 350 lub 375 mg.