Jest to lek antyarytmiczny. Bardzo skutecznie normalizuje różne zaburzenia rytmu serca (nieprawidłowe nieregularne bicie serca). Ma jednak liczne i często występujące działania niepożądane. Zalecany jest przy braku skuteczności innych leków antyarytmicznych.
Nadwrażliwość na lek. Także niektóre zaburzenia rytmu, które określa się jako łagodne i które nie wywołują objawów odczuwanych przez chorego, są przeciwwskazaniem do stosowania zarówno amiodaronu, jak i innych leków przeciwarytmicznych. Poinformuj lekarza, jeśli stwierdzono u ciebie blok przewodzenia w sercu, niewydolność mięśnia sercowego lub chorobę tarczycy (amiodaron może powodować zarówno nadczynność, jak i niedoczynność tarczycy).
Lek może powodować bóle i zawroty głowy, nadwrażliwość na promieniowanie słoneczne, nudności, wymioty, zmniejszenie łaknienia, zmniejszenie masy ciała, zaparcia i uczucie metalicznego smaku w ustach. Do rzadziej występujących poważnych działań niepożądanych, które wymagają pilnego kontaktu z lekarzem, należą: słabość i bóle mięśniowe, ból brzucha, kaszel, zmniejszenie koordynacji ruchowej, drżenia, zmęczenie, ból w klatce piersiowej, duszność, nieregularne bicie serca, przebarwienia skóry, zaburzenia widzenia, sztywnienie palców kończyn górnych i dolnych.
Według wskazań lekarza; przyjmować w równych odstępach w ciągu doby.
W czasie leczenia powinno się unikać przebywania na słońcu – lek powoduje silną nadwrażliwość na światło słoneczne. Po długotrwałym stosowaniu może powodować niebieskoszare zabarwienie skóry poddanej działaniu promieni słonecznych, co wymaga pilnego kontaktu z lekarzem. Należy poinformować lekarza o przyjmowaniu amiodaronu przed operacjami i zabiegami stomatologicznymi.
Należy unikać stosowania leku u kobiet w ciąży, a jego zastosowanie może być uzasadnione tylko w wyjątkowych przypadkach. Nie należy go stosować w okresie karmienia piersią, ponieważ wydziela się do mleka.
Amiodaron stosowany łącznie z lekami przeciwzakrzepowymi zwiększa ryzyko krwawień; lek nasila toksyczność atenololu, metoprololu, nadololu, propranololu, timololu, labetalolu, digoksyny, diltiazemu, lidokainy, propafenonu, chinidyny i antagonistów wapnia. Niektóre leki zwiększają prawdopodobieństwo zaburzeń rytmu serca wywoływanych przez amiodaron (np. erytromycyna, ko-trimoksazol, leki antydepresyjne, neuroleptyki, leki antyhistaminowe, leki przeciwzimnicze, leki antyretrowirusowe). Toksyczność zwiększa się w stanach hipokaliemii (za małe stężenie potasu – leki moczopędne) i przy zahamowaniu metabolizmu (cimetidyna).
This website uses cookies.