Hydrochlorotiazyd jest lekiem moczopędnym, obniżającym ciśnienie krwi należącym do grupy związków tizydowych. Jego mechanizm działania polega na hamowaniu zwrotnego wchłaniania sodu w kanalikach nefronów, dzięki czemu zwiększa się wydalanie sodu w postaci chlorków oraz wody z organizmu (działanie moczopędne). Wzmaga również wydalanie potasu oraz magnezu, a także zatrzymuje w organizmie wapń i kwas moczowy.
Ponadto wpływa bezpośrednio na rozkurczu mięśni gładkich naczyń. Najczęściej stosowany jest w leczeniu schorzeń, którym towarzyszą obrzęki, niewydolności krążenia oraz w łagodnym nadciśnieniu tętniczym oraz hiperkalciurii (zbyt wysokie wydalanie wapnia z moczem), a także w moczówce prostej.
W swej budowie chemicznej zawiera grupę sulfonamidową, dlatego nie może być stosowany przez pacjentów uczulonych na sulfonamidy.
Nie wolno stosować go także chorych, u których występuje ostra niewydolność nerek, której towarzyszy bezmocz, niewydolność nadnerczy oraz w śpiące wątrobowej, a także niewydolność tego narządu.
Ponadto podobnie jak innych substancji moczopędnych hydrochlorotiazydu nie mogą przyjmować kobiety w ciąży i karmiące.
Leku nie powinni zażywać pacjenci leczący się związkami litu, gdyż hydrochlorotiazyd nasila jego działanie, gdy to jest konieczne należy odpowiednio dobrać dawki obu substancji.
Hydrochlorotiazyd może nasilać toksyczność glikozydów nasercowych, a także działanie leków hipotensyjnych. Nasila także działanie środków zwiotczających mięśnie i dlatego należy zaprzestać jego stosowania na 2-3 dni przed zabiegami operacyjnymi. Hamuje natomiast działanie amin katecholowych i doustnych leków przeciwcukrzycowych i przeciwzakrzepowych.
Hydrochlorotiazyd może powodować następujące działania niepożądane: nudności, wymioty, brak łaknienia, biegunka oraz inne zaburzenia żołądkowo-jelitowe, osłabienie siły mięśni, senność, osłabienie, bóle i zawroty głowy, zaburzenia widzenia, nadwrażliwość na światło, powikłania ze strony układu oddechowego i krwionośnego, a także zaburzenia w gospodarce wodno- elektrolitowej: hipowolemia, hiponatremia, hipokaliemia, hipomagnezemia oraz hiperkalcemia.
Lek może także podnosić poziom cukru, cholesterolu i lipidów.
This website uses cookies.