Terlipresyna, substancja aktywna leku, jest nieaktywnym związkiem, który w organizmie pod wpływem enzymów hydrolitycznych ulega przemianie do formy aktywnej – lipresyny. Lipresyna powoduje zwężenie i ograniczenie napływu krwi do żylaków przełyku oraz całego obszaru trzewnego, w tym również wątroby, podwyższając ciśnienie krwi tętniczej, a jednocześnie obniżając ciśnienie wrotne(ciśnienie krwi w żyłach odprowadzających krew z przewodu pokarmowego), a tym samym wykazuje działanie przeciwkrwotoczne.
Należy zachować ostrożność w następujących przypadkach: wstrząs septyczny, astma oskrzelowa, zaburzenia układu oddechowego, nieleczone skutecznie nadciśnienie tętnicze, choroby naczyń mózgowych lub obwodowych, zaburzenia rytmu serca, choroba wieńcowa lub przebyty zawał serca, przewlekła niewydolność nerek, pacjenci w podeszłym wieku, powyżej 70 lat.
Należy zachować ostrożność podając leki przeciwarytmiczne klasy IA i III, erytromycynę, niektóre leki przeciwhistaminowe i trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne lub leki, które mogą powodować hipokaliemię albo hipomagnezemię (np. niektóre leki moczopędne). Terlipresyna zwiększa działanie hipotensyjne niewybiórczych β-adrenolityków w dorzeczu żyły wrotnej.
Podawanie substancji spowalniających czynność serca jednocześnie z terlipresyną może skutkować ciężką bradykardią. Leku nie należy podawać kobietom w ciąży i karmiącym piersią.
Często i niezbyt często występujące: bardzo wolna czynność serca, objawy niedostatecznego krążenia krwi w naczyniach serca, widoczne w EKG, wysokie lub niskie ciśnienie tętnicze krwi, bladość twarzy, bladość skóry, ból głowy, przemijające skurcze brzucha, przemijająca biegunka, skurcze brzucha (u kobiet), ból w klatce piersiowej, gwałtowne zwiększenie ciśnienia tętniczego krwi, zawał serca, zbyt szybka czynność serca (kołatanie), obrzęk tkanek lub obecność płynu w płucach, sine zabarwienie skóry lub warg, uderzenia gorąca, nadmierne gromadzenie się płynu w płucach, przemijające nudności, przemijające wymioty, zmniejszenie dopływu krwi do przewodu pokarmowego, zapalenie naczyń limfatycznych – widoczne jako drobne czerwone smugi pod skórą biegnące, od obszaru zmienionego chorobowo do pachy lub pachwiny, oraz gorączka, dreszcze, ból głowy i bóle mięśni, zbyt małe stężenie sodu we krwi (hiponatremia).
Rzadko i bardzo rzadko występujące: skrócenie oddechu, udar, zbyt duże stężenie cukru we krwi (hiperglikemia), niewydolność serca, zaburzenia rytmu serca typu torsade de pointes, martwica skóry w innych obszarach, niż miejsce podania, zmniejszenie dopływu krwi do macicy, skurcze macicy.
Dermatologia jest dziedziną medycyny, która zajmuje się diagnozowaniem, leczeniem oraz profilaktyką chorób skóry, a także…
Probiotyki, czyli wyselekcjonowane, żywe szczepy bakterii najczęściej z rodzaju Lactobacillus i Bifidobacterium oraz drożdzy Saccharomyces wchodzą w skład…
Lek Zolgensma jest pierwszą w świecie terapią genową stosowaną w leczeniu rdzeniowego zaniku mięśni(SMA). W…
Połączenie wit. D3 i K2 MK7 z wapniem pozwala wzmocnić układ kostny, dobrze wykorzystać wapń…
Dystrofia mięśniowa Duchenne'a jest chorobą genetyczną polegającą na powolnym zaniku mięśni, które są zastępowane przez…
Czarnuszce siewnej przypisywane są takie właściwości, jak: regulacja poziomu glukozy i lipidów we krwi oraz…
This website uses cookies.