Przeciwarytmiczne (leczące zaburzenia miarowej pracy serca). Lek o działaniu hamującym powstawanie pobudzeń i ich przewodzenie w obrębie przedsionków i komór serca, zmniejsza również napięcie mięśni naczyń krwionośnych obniżając ciśnienie tętnicze krwi. Preparat stosowany jest w leczeniu trze­potania i migotania przedsionków, w przedwczesnych pobudzeniach komorowych i nadkomorowych.

Nadkomorowe postacie zaburzeń rytmu serca (zapobieganie migotaniu przedsionków oraz doraźnie w leczeniu napadu migotania przedsionków); obecnie bardzo rzadko stosowana w leczeniu zaburzeń rytmu serca pochodzenia komorowego (wyłącznie u pacjentów bez organicznej choroby serca).
Zaburzenia przewodnictwa w obrębie serca (bloki przedsionkowo-komorowe i śródkomorowe; choroba węzła zatokowego; zespół wydłużonego QT); zaburzenia rytmu serca wywołane przez preparaty naparstnicy (digoxin, metildigoxin); ciężka niewydolność serca; pierwsze 3 m-ce po przebytym zawale serca; zapalenie mięśnia sercowego (toksyczne lub bakteryjne); miastenia; łagodny przerost gruczołu krokowego (gruczolak); jaskra; obniżona liczba płytek krwi (trombocytopenia) – także w przeszłości.
Nasila działanie preparatów naparstnicy (digoxin, metildigoxin; kojarzenie z chinidyną niebezpieczne, możliwe jedynie w warunkach szpitalnych), leków obniżających ciśnienie tętnicze, doustnych leków przeciwzakrzepowych (acenocoumarolu), neuroleptyków pochodnych fenotiazyny zwłaszcza tiorydazyny (thioridazin) – unikać łącznego stosowania, leków antycholinergicznych. Działanie chinidyny nasila się podczas jednoczesnego stosowania, leków beta-adrenolitycznych („beta-blokerow”; LBA), cymetydyny (cimetidine), rezerpiny (reserpine; także prep. złoż.: bipressin, normatens), leków moczopędnych i preparatów zawierających potas (kalium). Barbiturany fenobarbital (phenobarbital = Luminal), proksybarbal (proxibarbal), fenytoina (phenytoine), rifampicyna (rifampicin) skracąją czas działania chinidyny. Jednoczesne stosowanie leków zobojętniających sok żołądkowy, zawierających związki magnezu i glinu (aluminium) może zmniejszać wchłanianie chinidyny z przewodu pokarmowego – konieczny jest co najmniej 2-godz. odstęp. Leku nie należy popijać sokiem grejpfrutowym.
Jest ustalane indywidualnie wyłącznie przez lekarza. Stosować w równych odstępach czasowych podczas posiłków. Pierwsza dawka – 2 tabl. (400 mg), następnie co 6 godz. po 1 tabl. (4 x dziennie po 200 mg) lub co 8 godz. po 2 tabl. (3 x dobę po 400 mg) – rozpiętość dobowej dawki jest duża – maksymalna dawka dobowa może wynosić 2,4 g (2400 mg – dotyczy wyłącznie chorych leczonych w warunkach szpitalnych). Chinidinum prolongatum jest rzadziej stosowanym preparatem niż inne preparaty chinidyny. Tabletek nie należy kruszyć, gryźć ani żuć, ale połykać w całości.
Cena: do 5 zł.
50 draż., 1 draż. zawiera 200 mg chinidyny; Chinidinum prolongatum: 60 tabletek, 1 tabletka zawiera 200 mg chinidyny.
Ze względu na znaczną indywidualną wrażliwość na lek oraz stosunkowo częste działania niepożądane, najczęstsze: ze strony przewodu pokarmowego (nudności, wymioty, biegunka, bóle brzucha, zaburzenia czynności wątroby); układu krążenia (zaburzenia rytmu serca, niedociśnienie tętnicze; zapaść krążeniowa); układu nerwowego (bóle i zawroty głowy, osłabienie słuchu, szum w uszach, zaburzenia widzenia – mroczki przed oczami, zaburzenia rozpoznawania barw, podwójne widzenie); układu krwiotwórczego (spadek poziomu płytek krwi, krwinek białych, niedokrwistość hemolityczna); skóry (wysypki, reakcje uczuleniowe) – podczas leczenia jest wskazane oznaczanie stężenia potasu i kreatyniny, a także poziomu chinidyny we krwi (terapia monitorowana – wykonanie badania możliwe w nielicznych laboratoriach), oraz okresowe wykonywanie morfologii krwi, badań EKG i pomiarów ciśnienia tętniczego. Wystąpienie objawów niepożądanych może świadczyć o przedawkowaniu chinidyny i zatruciu lekiem – wymaga to odstawienia leku i pilnej interwencji lekarskiej. Niektóre leki moczopędne, leki beta-adrenolityczne nasilają działanie leku, chinidyna nasila działanie doustnych leków przeciwzakrzepowych. Preparat osłabia działanie leków stosowanych w leczeniu jaskry, wzmacnia działanie glikozydów naparstnicy.
Działania niepożądane
Lek może powodować uczucie gorzkiego smaku w jamie ustnej, biegunkę, nudności, wymioty, zmniejszenie łaknienia, ból brzucha. Do poważniejszych działań, które wymagają pilnego kontaktu z lekarzem, należą: uczucie “zamierania” lub kołatania serca, duszność, zaburzenia widzenia, zawroty głowy, zasłabnięcia, gorączka, ból głowy, dzwonienie w uszach, samoistne krwawienia z błon śluzowych oraz wybroczyny na skórze, skłonność do siniaków i wysypki skórne.
Published by
Normx

Recent Posts

Jakie objawy powinny skłonić do wizyty u dermatologa i jakie choroby leczy specjalista?

Dermatologia jest dziedziną medycyny, która zajmuje się diagnozowaniem, leczeniem oraz profilaktyką chorób skóry, a także…

1 rok ago

Probiotyki (leki osłonowe)

Probiotyki, czyli wyselekcjonowane, żywe szczepy bakterii najczęściej z rodzaju Lactobacillus i Bifidobacterium oraz drożdzy Saccharomyces wchodzą w skład…

2 lata ago

Zolgensma(onasemnogen abeparwowek)

Lek Zolgensma jest pierwszą w świecie terapią genową stosowaną w leczeniu rdzeniowego zaniku mięśni(SMA). W…

2 lata ago

Kalcikinon

Połączenie wit. D3 i K2 MK7 z wapniem pozwala wzmocnić układ kostny, dobrze wykorzystać wapń…

2 lata ago

Translarna(ataluren)

Dystrofia mięśniowa Duchenne'a jest chorobą genetyczną polegającą na powolnym zaniku mięśni, które są zastępowane przez…

2 lata ago

Olej z nasion czarnuszki 1000 MG 2% TYMOCHINON ALINESS

Czarnuszce siewnej przypisywane są takie właściwości, jak: regulacja poziomu glukozy i lipidów we krwi oraz…

2 lata ago

This website uses cookies.