Działanie stosunkowo silne antypsychotyczne (przeciwdziałające objawom psychoz), silne antyautystyczne; silne uspokajające i silnie przeciwwymiotne; nasilające działanie leków przeciwbólowych (koanalgetyk) – lek z grupy średnio silnych neuroleptyków, pochodna fenotiazyny. Psychoza jest zaburzeniem psychicznym, w którym umysł człowieka doznaje znacznych zakłóceń w odbiorze rzeczywistości przejawiających się występowaniem halucynacji w postaci omamów, czyli fałszywego postrzegania przedmiotów oraz urojeń, czyli zaburzeń treści myślenia polegających na fałszywych przekonaniach, błędnych, odpornych na wszelką argumentację sądach; do objawów psychozy należą też obsesje i nagłe zmiany osobowości wynikające z dezorganizacji sposobu myślenia, przy czym osoba dotknięta psychozą nie ma poczucia choroby i świadomości popełnianych czynów. Różni to psychozę od psychopatii – zaburzenia osobowości, związanego zazwyczaj z utratą norm etycznych i moralnych przy zachowanej co najmniej częściowej świadomości popełnianych czynów. Psychoza może być objawem poważnej choroby psychicznej, takiej jak schizofrenia i choroba afektywna dwubiegunowa, czyli psychoza maniakalno-depresyjna, ale występuje także w depresji lub może być wyzwalana przez niektóre leki i uzależniające substancje psychoaktywne. Krótkotrwałe, ostre psychozy występujące jako reakcja na niezwykle silny stres uważane są za normalną, zdrową reakcję psychiczną i dla odróżnienia od „prawdziwej”psychozy nazywane są psychozą reaktywną. Autyzm to zaburzenie rozwojowe pracy mózgu, ujawniające się najczęściej w pierwszych trzech latach życia, występujące 4 razy częściej u chłopców; osoby z autyzmem mają trudności w porozumiewaniu się z otoczeniem i zdeformowany obraz świata zewnętrznego, co może przejawiać się nietypowymi, w tym także agresywnymi zachowaniami Dziecko wykazuje brak zainteresowania kontaktami z innymi ludźmi, występują zaburzenia rozwoju mowy, nadpobudliwość lub otępienie, częste wybuchy złego humoru bez powodu, nadmierne przywiązanie do jednego przedmiotu lub osoby oraz zachowania stereotypowe. Autyzm definiowany jako odwrócenie się od świata zewnętrznego na rzecz zamknięcia się w świecie własnych myśli i wyobrażeń jest jednym z objawów schizofrenii.

Schizofrenia, stany maniakalne, psychozy wieku podeszłego przebiegające z nadmiernym pobudzeniem i niepokojem; jako koanalgetyk (łącznie z lekami przeciwbólowymi) w bólach nowotworowych, bólach towarzyszących zapaleniom nerwów (np. nerwoból nerwu trójdzielnego; półpasiec); nudności i wymioty różnego pochodzenia. Leczenia uzależnień. Pomocniczo w tężcu.
stany depresyjne; ciężkie uszkodzenie miąższu wątroby; jaskra z wąskim kątem przesączania; przerost gruczołu krokowego połączony z utrudnionym oddawaniem moczu; świeży zawał mięśnia sercowego; niestabilna choroba niedokrwienna (wieńcowa) serca; niewyrównaną niewydolność krążenia; miastenia (nużliwość mięśni); choroba Parkinsona (może wywoływać objawy polekowego zespołu Parkinsona); czynna choroba wrzodowa żołądka i dwunastnicy; uszkodzenie szpiku kostnego; nowotwór sutka. Nie wszystkie z wymienionych przeciwwskazań mają charakter bezwzględny – lekarz decydując o podjęciu leczenia może uznać iż korzyści związane z przyjmowaniem leku mogą przeważyć nad ryzykiem jego stosowania. Nie stosować w I trymestrze ciąży.
liczne! Chlorpromazyna, podobnie jak większość neuroleptyków, nasila działanie leków obniżających ciśnienie tętnicze (zwłaszcza beta-blokerów), leków hamujących ośrodkowy układ nerwowy (innych neuroleptyków, leków uspokajających, nasennych, narkotycznych przeciwbólowych) i alkoholu, a osłabia leków stosowanych w chorobie Parkinsona (lewodopalevodopa). Cymetydyna (cimetidine) nasila działanie trifluoperazyny. Między lekami przeciwpadaczkowymi (m.in. karbamazepina – carbamazepine, fenytoina – phenytoine) a trifluoperazyną występuje antagonizm (wzajemne osłabianie działania). Przeciwpsychotyczne działanie trifluoperazyny zmniejsza się przy jednoczesnym stosowaniu trójcyklicznych leków przeciwdepresyjnych, inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI), lewodopy (levodopa) oraz leków antycholinergicznych (cholinolitycznych – m.in. biperiden, trihexyphenidil). Nie stosować łącznie z fenylobutazonem (phenylbutazon), inhibitorami monoaminooksydazy (IMAO), węglanem litu (lithium carbonieum), doustnymi środkami antykoncepcyjnymi ze względu na zwiększone ryzyko występowania poważnych działań niepożądanych. Stosując leki zobojętniające sok żołądkowy, należy zachować co najmniej 2 – godzinny odstęp.
psychiatria: szeroka rozpiętość dawki leku w zależności od rozpoznania i stanu chorego. Początkowo: 3 razy na dobę po 10-25 mg; możliwe stopniowe zwiększanie dawki do optymalnej (zazwyczaj 200-300 mg na dobę). Maksymalna dawka dobowa: 600 mg. Przeciwwymiotnie: 3-4 razy na dobę po 10-25 mg.
cena do 5 zł.
20 draż., 30 draż., 60 draż. lub 250 draż., 1 draż. zawiera 25 mg lub 100 mg chlorpromazyny; 10 g lub 100 g kropli, 1 kropla zawiera 1 mg chlorpromazyny (10 g roztworu zawiera 400 mg chlorpromazyny).
Leku nie należy nagle odstawiać. Podczas długotrwałego leczenia okresowo powinna być wykonywana morfologia krwi z rozmazem (nagłe wystąpienie objawów zakażenia, połączone z uczuciem ogólnego rozbicia, bólami mięśniowymi, zmianami błon śluzowych jamy ustnej nakazuje wykonanie tego badania w trybie pilnym) oraz testy czynności wątroby (aminotransferazy – AST, ALT), a także pełne badanie okulistyczne; należy unikać nasłoneczniania. W czasie leczenia należy kontrolować morfologię krwi, nie należy prowadzić pojazdów i obsługiwać urządzeń mechanicznych. Nie należy pić alkoholu.
Działania niepożądane
Częściej zdarza się suchość w jamie ustnej, zaparcia, widzenie za mgłą, zawroty głowy, senność, zwiększenie masy ciała, zaburzenia miesiączkowania, bóle i obrzmienie piersi. Jeśli pojawi się jakikolwiek niepokojący objaw, należy skonsultować się z lekarzem, zwłaszcza jeśli wystąpią rzadkie działania niepożądane, np. uczucie sztywności kończyn górnych i dolnych, poczucie zagubienia, drżenia, nadmierne pocenie się, nieregularne lub szybkie bicie serca, trudności z oddychaniem, puchnięcie języka lub warg, zmęczenie i osłabienie, bóle gardła, dziąseł lub jamy ustnej, gorączka, zażółcenie skóry i oczu, trudności w oddawaniu moczu, skłonność do krwawień i tworzenia się siniaków, niekontrolowane ruchy ust, języka, twarzy, drgawki.

Recent Posts

Jakie objawy powinny skłonić do wizyty u dermatologa i jakie choroby leczy specjalista?

Dermatologia jest dziedziną medycyny, która zajmuje się diagnozowaniem, leczeniem oraz profilaktyką chorób skóry, a także…

1 rok ago

Probiotyki (leki osłonowe)

Probiotyki, czyli wyselekcjonowane, żywe szczepy bakterii najczęściej z rodzaju Lactobacillus i Bifidobacterium oraz drożdzy Saccharomyces wchodzą w skład…

2 lata ago

Zolgensma(onasemnogen abeparwowek)

Lek Zolgensma jest pierwszą w świecie terapią genową stosowaną w leczeniu rdzeniowego zaniku mięśni(SMA). W…

2 lata ago

Kalcikinon

Połączenie wit. D3 i K2 MK7 z wapniem pozwala wzmocnić układ kostny, dobrze wykorzystać wapń…

2 lata ago

Translarna(ataluren)

Dystrofia mięśniowa Duchenne'a jest chorobą genetyczną polegającą na powolnym zaniku mięśni, które są zastępowane przez…

2 lata ago

Olej z nasion czarnuszki 1000 MG 2% TYMOCHINON ALINESS

Czarnuszce siewnej przypisywane są takie właściwości, jak: regulacja poziomu glukozy i lipidów we krwi oraz…

2 lata ago

This website uses cookies.