Niepowikłana cukrzyca typu 2, inne postacie cukrzycy wtórnej (z zachowaną własną produkcją insuliny przez komórki trzustki, patrz wyżej), zwłaszcza w przypadkach, gdy nie można osiągnąć wyrównania poziomu cukru dietą i wzmożonym wysiłkiem fizycznym.
Gliklazyd może być stosowany jako lek pojedynczy bądź w skojarzeniu z innymi lekami przeciwcukrzycowymi (insulina, doustne leki przeciwcukrzycowe z innych grup). W odróżnieniu od niewybiórczych doustnych leków przeciwcukrzycowych gliklazyd może być stosowany w wieku podeszłym oraz u chorych z łagodną i umiarkowaną niewydolnością nerek.
także uczulenie na inne pochodne sulfonylomocznika i sulfonamidy. Nie stosować (podobnie jak innych doustnych leków przeciwcukrzycowych) w cukrzycy insulinozależnej (typu 1). Nie stosować w cukrzycy powikłanej chorobami, które mogą być przyczyną kwasicy (m.in. chorzy operowani; odwodnieni; wysoko gorączkujący; cierpiący na choroby zakaźne lub wyniszczające; ze świeżym zawałem serca; z ostrą niewydolnością krążenia i oddychania; z niewydolnością nerek lub wątroby; nadużywający alkoholu); nie stosować lub stosować z wielką ostrożnością, gdy cukrzyca jest jednym z objawów innych chorób: m.in. choroby trzustki, hemochromatozy (dziedziczna choroba, w której dochodzi do nadmiernego wchłaniania żelaza i uszkadzania przez jego złogi wielu narządów wewnętrznych), glukagonomy, czyli wyspiaka produkującego nadmierne ilości glukagonu, hormonu podwyższającego poziom glukozy, choroby lub zespołu Cushinga (zespół objawów związanych z nadmiarem hormonów kory nadnerczy, m.in. kortyzolu), akromegalii (nadmierne wydzielanie hormonu wzrostu przez przysadkę mózgową), guza chromochłonnego nadnerczy (feochromocytoma – guz charakteryzujący się nadmiernym wydzielaniem hormonów przez rdzeń nadnerczy). W ciąży i w okresie karmienia piersią konieczna jest zawsze zmiana doustnych leków przeciwcukrzycowych na insulinę.
liczne! Działanie glibenklamdu nasilają m.in.:
kwas acetylosalicylowy (acetylsalicylic acid) i inne salicylany, fenylobutazon (phenylbutazon), allopurinoł, sulfonamidy (m.in. ko-trimoksazol – co-trimoxazole, znany jako „
Biseptol”), tetracykliny (doxycycline, tetracycline), rifampicina, fibraty,
diazepam, sole litu (łithium carbonicum), inhibitory MAO, przeciwgrzybicze pochodne imidazolu,
cymetydyna (
cimetidine),
akarboza (acarbose),
teofilina (theophyłline), hormony anaboliczne (m.in. metandienone czyli
Metanabol), doustne leki przeciwzakrzepowe (acenocoumaroi),
kofeina (eaffeine; w tym także ta zawarta w kawie i mocnej herbacie), beta-blokery (interakcja ta jest szczególnie istotna ze względu na popularne stosowanie takiego skojarzenia leków), inhibitory konwertazy angiotensyny (patrz ACE),
alkohol – możliwość spadków stężenia cukru we krwi i wystąpienia objawów niedocukrzenia (hipoglikemii); glikokortykosteroidy (m.in. prednisone, dexamethasone), doustne środki antykoncepcyjne, estrogeny (
estriol,
estradiol, estrogen), niektóre leki moczopędne (m.in. chiortałidone, hydrochlorothiazide, furósemide, torasemide, acetazołamide), chlorpromazine (i inne leki neuroleptyczne pochodne chlorpromazyny),
fenytoina (phenytoine), sole litu (lithiurn carbonicum),
rifampicyna (rifampicine), hormony tarczycy (levothyroxine), beta-sympatykomimetyki (m.in.
fenoterol,
salbutamol) osłabiają działanie glibenklamidu. Podawanie glibenklamidu łącznie z neuroleptykami (chlorpromazine, fiuphnazine, thioridazine) zwiększa możliwość uszkodzenia wątroby. Leki z grupy barbituranów (m.in.
fenobarbital – phenobarbital, znany jako „Luminar’) wydłuża czas działania gliklazydu; z kolei gliklazyd wydłuża czas działania leków nasennych i uspokajających. Gliklazyd zmniejsza tolerancję na alkohol.
Stosować na początku posiłków. Początkowo jednorazowo 15 mg; w razie konieczności możliwe stopniowe zwiększanie dawki co 2 tygodnie. Maksymalna dawka dobowa wynosi 120 mg; dalsze zwiększanie dawki nie powoduje nasilenia efektu leczniczego. Dawka do 60 mg może być przyjmowana w jednorazowej porcji podczas śniadania; wyższe dawki dobowe należy dzielić na co najmniej 2 porcje.
cena od 10 do 20 zł.
50 tabletek, 1 tabletka zawiera 30 mg glikwidonu.