Perjeta, przeciwciało monoklonalne (pertuzumab) stosowane w terapii celowanej w skojarzeniu z trastuzumabem i docetakselem do leczenia dorosłych pacjentów chorych na raka piersi HER2-dodatniego. Pertuzumab jest lekiem blokującym receptor HER2. W połączeniu z trastuzumabem osiąga się tzw. podwójnie skuteczniejszą blokadę receptora. Taka kombinacja jest korzystniejsza, ponieważ oba leki działają w różny sposób. Więcej danych na temat leku Perjeta: https://alivia.org.pl/wiedza-o-raku/przelomowy-lek-w-leczeniu-rozsianego-raka-piersi-z-nadekspresja-receptora-her2. HER2 to białko receptorowe z grupy receptorów błonowych, czyli powierzchownych. Występuje na powierzchni każdej komórki i dzięki niemu komórki są w stanie prawidłowo się dzielić. W niektórych komórkach raka piersi jest tego białka dużo więcej niż w typowej komórce nowotworowej. Określa się to jako nadekspresja receptora HER2, która jest związana ze zwiększoną złośliwością nowotworu. W takim przypadku następują szybsze podziały komórek nowotworowych, guz rośnie szybciej niż w przypadku kiedy komórek nowotworowych jest mniej i szybciej dochodzi do przerzutów.
Zmniejszenia LVEF (frakcja wyrzutowa lewej komory serca) po zastosowaniu leków blokujących aktywność HER2, w tym pertuzumabu.
Reakcja na wlew.
Zaleca się ścisłą obserwację pacjenta w trakcie pierwszego wlewu i przez 60 min po nim oraz w trakcie kolejnych wlewów i przez 30–60 min po nich.
Gorączka neutropeniczna (zmniejszona liczba białych krwinek z gorączką).
U pacjentów leczonych pertuzumabem, trastuzumabem i docetakselem istnieje zwiększone ryzyko wystąpienia gorączki neutropenicznej, zwłaszcza podczas pierwszych 3 cyklów leczenia.
Podczas leczenia lekiem Perjeta może wystąpić silna biegunka. Przy czym u pacjentów pow. 65 r.ż. istnieje większe prawdopodobieństwo wystąpienia biegunki w porównaniu do pacjentów pon. 65 r.ż.
Stosowanie u dzieci i młodzieży
Lek należy stosować pow. 18 r.ż.
Perjeta, a inne leki
Należy powiedzieć lekarzowi lub pielęgniarce o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie, lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować.
Ciąża i karmienie piersią
W ciąży i w okresie karmienia piersią lub gdy istnieje podejrzenie, że kobieta jest w ciąży, lub gdy planuje ciążę, przed zastosowaniem tego leku należy poradzić się lekarza na temat korzyści i zagrożeń dla pacjentki i jej dziecka w przypadku przyjmowania leku Perjeta w trakcie ciąży. Należy natychmiast poinformować lekarza, jeśli pacjentka zaszła w ciążę w trakcie terapii lekiem lub w okresie 6 miesięcy od zakończenia leczenia. Należy zapytać lekarza, czy można karmić piersią w trakcie lub po zakończeniu terapii lekiem. Lek Perjeta może powodować uszkodzenie nienarodzonego dziecka. W trakcie terapii lekiem oraz przez 6 miesięcy od zakończenia leczenia należy stosować skuteczną metodę zapobiegania ciąży. Należy porozmawiać z lekarzem o najlepszej dla siebie metodzie zapobiegania ciąży.
Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn
Lek może w niewielkim stopniu wpływać na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwanie maszyn. Jeśli jednak wystąpią zawroty głowy, reakcje na wlew, reakcje alergiczne lub anafilaktyczne należy zaczekać do ich ustąpienia przed rozpoczęciem prowadzenia pojazdu lub obsługiwania maszyn.
Pierwszy wlew: pacjent otrzyma 840 mg leku we wlewie trwającym 60 minut. Lekarz lub pielęgniarka będą obserwować czy nie występują działania niepożądane podczas wlewu i przez 60 minut po jego zakończeniu. Pacjent otrzyma również trastuzumab i chemioterapię.
Wszystkie kolejne wlewy, jeśli pierwszy wlew był dobrze tolerowany: pacjent będzie otrzymywać 420 mg leku we wlewach trwających od 30 do 60 minut. Lekarz lub pielęgniarka będą obserwować czy nie występują działania niepożądane podczas każdego wlewu i przez 30 do 60 minut po jego zakończeniu. Pacjent otrzyma również trastuzumab i chemioterapię.
Ciężkie działania niepożądane
W razie zauważenia którychkolwiek z wymienionych niżej działań niepożądanych należy od razu zgłosić o tym lekarzowi lub pielęgniarce: bardzo ciężka lub utrzymująca się biegunka (7 lub więcej stolców na dobę), zmniejszenie liczby lub mała liczba białych krwinek (widoczna w badaniach krwi) z gorączką lub bez, co może zwiększać ryzyko zakażenia, reakcje na wlew z łagodnymi lub ciężkimi objawami i mogącymi obejmować uczucie mdłości (nudności), gorączkę, dreszcze, uczucie zmęczenia, bóle głowy, utratę apetytu, bóle stawów i mięśni oraz uderzenia gorąca, reakcje alergiczne i anafilaktyczne (ciężkie reakcje alergiczne) z objawami mogącymi obejmować obrzęk twarzy i gardła z trudnościami w oddychaniu. Bardzo rzadko pacjenci zmarli z powodu reakcji anafilaktycznych podczas wlewu leku. Problemy z sercem (niewydolność serca) z objawami mogącymi obejmować kaszel, skrócenie oddechu i obrzęki (zatrzymanie płynów) nóg lub rąk, zespół rozpadu guza (stan, który może wystąpić, gdy komórki nowotworowe giną zbyt szybko), który może spowodować zmiany stężenia substancji mineralnych i metabolitów (widoczne w badaniu krwi). Objawy mogą obejmować problemy z nerkami (osłabienie, duszność, uczucie zmęczenia i splątanie), problemy z sercem (kołatanie serca bądź szybsze lub wolniejsze bicie serca), napady drgawkowe, wymioty lub biegunkę oraz mrowienie w jamie ustnej, dłoniach lub stopach.
Działania niepożądane bardzo często występujące: biegunka, utrata włosów, nudności lub wymioty, wysypka, stan zapalny przewodu pokarmowego (np. zapalenie jamy ustnej), zmniejszenie liczby krwinek czerwonych – widoczne w badaniu krwi, ból stawów lub mięśni, osłabienie mięśni, zaparcie, zmniejszone łaknienie, utrata lub zmiana smaku, gorączka, obrzęk kostek lub innych części ciała z powodu zatrzymania w organizmie nadmiernej ilości wody, bezsenność, uderzenia gorąca, uczucie osłabienia, drętwienia, mrowienia lub kłucia dotyczące głównie stóp i nóg, krwawienie z nosa, kaszel, zgaga, suchość skóry, świąd lub trądzikopodobne zmiany skórne, problemy z paznokciami, ból gardła, zaczerwienienie, bolesność nosa lub katar, objawy grypopodobne i gorączka, łzawienie, gorączka związana z niebezpiecznie małą liczbą białych krwinek (granulocytów obojętnochłonnych), ból ciała, rąk, nóg i żołądka, skrócenie oddechu, zawroty głowy.
Działania niepożądane występujące rzadziej: uczucie drętwienia, kłucia lub mrowienia stóp, lub dłoni; ból odczuwany jako ostre kłucie, pulsowanie, mrożący lub piekący ból; odczuwanie bólu podczas bodźców, które nie powinny być bolesne, takich jak lekki dotyk; mniejsza zdolność odczuwania zmian wysokiej lub niskiej temperatury; utrata równowagi lub koordynacji, stan zapalny macierzy paznokcia – miejsca, w którym stykają się paznokieć i skóra, infekcje ucha, nosa lub gardła, zaburzenia czynności lewej komory serca powodujące dolegliwości lub bezobjawowe, objawy ze strony klatki piersiowej jak suchy kaszel lub duszność (możliwe oznaki śródmiąższowej choroby płuc, stan uszkodzenia tkanek wokół pęcherzyków w płucach), płyn wokół płuc powodujący trudności w oddychaniu.
Dermatologia jest dziedziną medycyny, która zajmuje się diagnozowaniem, leczeniem oraz profilaktyką chorób skóry, a także…
Probiotyki, czyli wyselekcjonowane, żywe szczepy bakterii najczęściej z rodzaju Lactobacillus i Bifidobacterium oraz drożdzy Saccharomyces wchodzą w skład…
Lek Zolgensma jest pierwszą w świecie terapią genową stosowaną w leczeniu rdzeniowego zaniku mięśni(SMA). W…
Połączenie wit. D3 i K2 MK7 z wapniem pozwala wzmocnić układ kostny, dobrze wykorzystać wapń…
Dystrofia mięśniowa Duchenne'a jest chorobą genetyczną polegającą na powolnym zaniku mięśni, które są zastępowane przez…
Czarnuszce siewnej przypisywane są takie właściwości, jak: regulacja poziomu glukozy i lipidów we krwi oraz…
This website uses cookies.