Główny składnik leku – interferon – to w rzeczywistości grupa białek uwalnianych przez komórki w odpowiedzi na zakażenie organizmu bakteriami, wirusami lub patogenami, bądź powstawanie nowotworów. Interferony należą do grupy cytokin, które ciało ludzkie bądź zwierzęce używa do komunikacji między poszczególnymi komórkami celem wzmożenia aktywności układu immunologicznego; dzielą się one na trzy grupy: interferon typu I-szego (uniemożliwiające wirusom replikację swojego DNA i RNA – wytwarzają go fibroblasty i monocyty), interferon typu II-giego (aktywowany przez interleukiny-12; ten głównie leczy stwardnienie rozsiane) oraz interferon typu III-ciego. Interferon I dodatkowo zapobiega rozwojowi komórek nowotworowych, dlatego lek Roferon-A używany jest między innymi w chorobach nowotworowych oraz mięsakach Kaposiego.

Interferon alfa jest lekiem stosowanym w leczeniu wirusowego zapalenia wątroby wywołanego wirusem typu C, przewlekłej białaczki szpikowej, mięsaka Kaposiego. Bywa również stosowany w leczeniu raka nerki, szpiczaka mnogiego, czerniaka.
Przed rozpoczęciem leczenia należy powiadomić lekarza o chorobach serca, nerek, wątroby, chorobach tarczycy, padaczce, depresji.
Nie należy stosować interferonu razem z enalaprilem i kaptoprilem. Nie zaleca się przyjmowania szczepionek w trakcie leczenia interferonem. ­Interferon podnosi poziom teofiliny we krwi (mogą pojawić się objawy zatrucia teofiliną).
Ściśle według wskazań lekarza. Jest to lek mający wiele działań niepożądanych, dlatego ważne jest, aby znać korzyści i ryzyko związane z jego przyjmowaniem. W czasie przyjmowania leku należy być w stałym kontakcie z lekarzem. Lek może być podawany podskórnie lub domięśniowo – o sposobie podawania zadecyduje lekarz. Lek należy przechowywać w lodówce, nie należy go zamrażać. Nie należy opuszczać dawek leku, ponieważ lek podawany jest według określonego schematu.
Lek bezpłatny u osób ze wskazaniami do jego stosowania.
1 strzykawka 0,5 ml z igłą zawierająca 3 mln, 4,5 mln, 6 mln, 9 mln jm. interferonu; 1 fiolka 1 ml zawierająca 3 mln, 4,5 mln, 6 mln, 9 mln jm. interferonu; 1 fiolka 3 ml zawierająca 18 mln jm. interferonu.,
W trakcie leczenia należy kontrolować morfologię krwi. Ostrożnie prowadzić pojazdy i obsługiwać urządzenia mechaniczne, ponieważ lek powoduje senność. Najlepiej w początkowym okresie leczenia unikać prowadzenia pojazdów.
Działania niepożądane
Często na początku leczenia mogą wystąpić: stany podgorączkowe, bóle stawów, osłabienie po podaniu leku, które wymagają odpowiedniego postępowania i leczenia. Mogą pojawić się również: brak apetytu, nudności i wymioty, utrata masy ciała, suchość w ustach, nosie, gardle, zaburzenia smaku. Natychmiastowej interwencji lekarza wymaga nieregularne bicie serca, ból w klatce piersiowej trwający dłużej niż 15 min, częste krwotoki, siniaki, gorączka bez wyraźnej przyczyny, pieczenie i palenie skóry w miejscu po wkłuciu, drętwienie rąk i stóp.

Recent Posts

Jakie objawy powinny skłonić do wizyty u dermatologa i jakie choroby leczy specjalista?

Dermatologia jest dziedziną medycyny, która zajmuje się diagnozowaniem, leczeniem oraz profilaktyką chorób skóry, a także…

1 rok ago

Probiotyki (leki osłonowe)

Probiotyki, czyli wyselekcjonowane, żywe szczepy bakterii najczęściej z rodzaju Lactobacillus i Bifidobacterium oraz drożdzy Saccharomyces wchodzą w skład…

2 lata ago

Zolgensma(onasemnogen abeparwowek)

Lek Zolgensma jest pierwszą w świecie terapią genową stosowaną w leczeniu rdzeniowego zaniku mięśni(SMA). W…

2 lata ago

Kalcikinon

Połączenie wit. D3 i K2 MK7 z wapniem pozwala wzmocnić układ kostny, dobrze wykorzystać wapń…

2 lata ago

Translarna(ataluren)

Dystrofia mięśniowa Duchenne'a jest chorobą genetyczną polegającą na powolnym zaniku mięśni, które są zastępowane przez…

2 lata ago

Olej z nasion czarnuszki 1000 MG 2% TYMOCHINON ALINESS

Czarnuszce siewnej przypisywane są takie właściwości, jak: regulacja poziomu glukozy i lipidów we krwi oraz…

2 lata ago

This website uses cookies.