Acenokumarol stosuje się w stanach, w których jest konieczne postępowanie przeciwzakrzepowe, np. u osób z mechaniczną zastawką serca, w zapobieganiu zakrzepicy żylnej, w nawracających zatorach tętniczych, w skrzeplinach wewnątrzsercowych, w niektórych postaciach choroby niedokrwiennej serca, po wszczepieniu pomostów aortalno-wieńcowych, w leczeniu żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej i w zatorowości płucnej
Bezwzględne. Skaza krwotoczna z wyjątkiem DIC, czynna choroba wrzodowa, nowotwór przewodu pokarmowego, wrzodziejące zapalenie jelita grubego, tętniak rozwarstwiający aorty, udar mózgu krwotoczny (do 2 mies.), operacja lub uraz
głowy (do 20 dni), guz mózgu, wczesny okres po biopsji narządu, operacji lub nakłuciu tętnicy (< 4 dni), ciśnienie tętnicze > 200/100 mm Hg, infekcyjne zapalenie wsierdzia z wyjątkiem procesu obejmującego sztuczną zastawkę, czynna gruźlica jamista płuc, nadwrażliwość na pochodne kumaryny.Względne. Zaawansowana retinopatia, ciężka niewydolność wątroby lub nerek, padaczka, ostre zapalenie trzustki, podeszły wiek (> 75. rż.).
Ciąża, karmienie piersią, dzieci: Nie należy stosować. U kobiet ciężarnych wymagających bezwzględnie leczenia przeciwzakrzepowego (np. z powodu wszczepienia sztucznej zastawki serca), stosuje się pod ścisłą kontrolą lekarza prowadzącego: od II trymestru ciąży do 36.-38. tyg.
Barbiturany,
fenytoina, glutetymid, gryzeofulwina,
karbamazepina, kolestypol,
cholestyramina, meprobamat, merkaptopuryna, ryfampicyna, wit. K, leki przeciwhistaminowe, leki hamujące czynność tarczycy, leki osłaniające błonę śluzową żołądka, PAS,
izoniazyd, tiazydowe leki moczopędnae, doustne środki antykoncepcyjne, doustne leki hormonalne stosowane u kobiet w terapii zastępczej, a także pokarmy zawierające duże ilości wit. K (kalafiory, zielony groszek, kapusta, sałata, szpinak, soja, wątróbka) osłabiają działanie przeciwzakrzepowe doustnych antykoagulantów, w tym acenokumarolu, natomiast schorzenia upośledzające czynność wątroby, zespół nerczycowy, nadczynność tarczycy, substancje utrudniające wchłanianie wit. K z przewodu pokarmowego (np.
parafina ciekła), a także
etanol nasilają ich działanie. Ponadto przeciwzakrzepowe działanie
acenokumarolu nasilają: allopurynol,
amiodaron, azapropazon,
neomycyna, penicyliny, tetracykliny,
chloramfenikol, siarczan chininy, wodzian chloralu, chlorpromazyna,
cymetydyna, dekstrotyroksyna,
disulfiram, kwas etakrynowy, fibraty (
fenofibrat, klofibrat), NLPZ,
indometacyna,
kwas mefenamowy,
metronidazol, kwas nalidyksowy, pochodne kwasu salicylowego, steroidy anaboliczne, sulfinpirazon, sulfonamidy, leki przeczyszczające, hormony tarczycy oraz
rezerpina.
Ze względu na zmienną osobniczo wrażliwość dawkowanie ściśle indywidualne, ze stałą kontrolą czasu protrombinowego wg Quicka (wskaźnik Quicka) lub lepiej wg współczynnika INR. Wartości wskaźnika Quicka lub współczynnika INR, jakie należy osiągnąć, zależą od rodzaju schorzenia, w którym konieczne jest leczenie przeciwzakrzepowe. U pacjentów z wszczepioną mechaniczną zastawką serca w pozycję mitralną, a także w przypadku nawracających zatorów tętniczych INR powinien wynosić 2,5-3,5; u pacjentów z wszczepioną mechaniczną zastawką serca w pozycję aortalną oraz u pacjentów z zastawką biologiczną – 2-3; w leczeniu zakrzepicy żylnej, zatorowości płucnej, skrzeplin wewnątrzsercowych – 2,5-3; w zapobieganiu nawracającej zakrzepicy żylnej i powtórnemu zawałowi m. sercowego – 1,5-2,5. Zwykle u pacjentów z prawidłową czynnością wątroby (początkowy wskaźnik Quicka ok. 100%) – 1. dnia podaje się 4-8 mg acenokumarolu (jednorazowo), 2. dnia – 4-3 mg, a 3. dnia dawkę ustala się zależnie od wartości INR. Pełne działanie występuje dopiero po 3-5 dniach od podania (jest to spowodowane czasem półtrwania czynników zespołu protrombiny w osoczu).Uwaga. Paradoksalnie, w 1. dniu leczenia acenokumarolem zwiększa się ryzyko wystąpienia lub narastania zakrzepicy wskutek zmniejszenia się (pod wpływem działania acenokumarolu) aktywności białka C (fizjologiczny inhibitor krzepnięcia zależny od wit. K), które ma krótszy okres półtrwania w osoczu (maksym. do 20 h) niż większość czynników zespołu protrombiny (maksym. do 100 h). Acenokumarol hamuje więc działanie inhibitora krzepnięcia wcześniej niż czynników krzepnięcia zespołu protrombiny, dlatego u pacjentów z zakrzepicą leczenie acenokumarolem należy rozpocząć pod osłoną heparyny. U osób otyłych stosuje się zwykle górne wartości zalecanych dawek, u osób unieruchomionych – dolne, po uruchomieniu dawki zwiększa się. Nagłe odstawienie leku zwiększa ryzyko wystąpienia zakrzepicy lub jej narastania.
ok. 10zł.
20 tabletek, 1 tabletka zawiera 4 mg acenokumarolu.