Nadciśnienie tętnicze – zarówno jako lek pojedynczy, jak i w skojarzeniu z innymi lekami obniżającymi ciśnienie; przewlekłe leczenie niewydolności wieńcowej (dławicy piersiowej); zaburzenia rytmu serca, zwłaszcza pochodzenia komorowego, przebiegające z przyspieszeniem czynności serca; wtórna
profilaktyka zawału serca (zapobieganie kolejnemu zawałowi serca u chorych, którzy
zawał już przebyli).
Zwolnienie czynności serca (bradykardia), zaburzenia rytmu serca przebiegające ze zwolnieniem akcji serca (bradyarytmia); zaburzenia przewodnictwa w obrębie serca (bloki przedsionkowo-komorowe II i III stopnia); szczególna postać choroby niedokrwiennej serca –
angina Prinzmetala, niskie ciśnienie tętnicze, zaburzenia krążenia obwodowego (w tym
miażdżyca zarostowa naczyń kończyn dolnych, choroba Raynauda – beta-blokery nasilają skurcz naczyń krwionośnych, powodując dalsze zmniejszenie przepływu krwi i nasilenie objawów niedokrwienia),
astma oskrzelowa; nieleczony guz chromochłonny nadnerczy (feochromocytoma). Dużej ostrożności wymaga stosowanie leku w cukrzycy (może maskować stany hipoglikemii – gwałtowne spadki poziomu cukru we krwi) i zaawansowanej postaci niewydolności krążenia.
Nasila działanie innych leków obniżających ciśnienie tętnicze, glikozydów naparstnicy (
digoxin, metildigoxin), opioidowych (narkotycznych) leków przeciwbólowych (morphinum,
codeinum) oraz doustnych leków przeciwcukrzycowych i insuliny. Niesteroidowe leki przeciwzapalne, w tym dostępne bez recepty (
ibuprofen,
naproxen) mogą osłabić działanie leku w zakresie obniżania ciśnienia tętniczego, a chlorpromazyna i inne neuroleptyki z grupy pochodnych fenotiazyny – nasilać działanie leku w zakresie obniżania ciśnienia tętniczego. Nie stosować (lub stosować z wielką ostrożnością, pod ścisłą kontrolą) z lekami przeciwarytmicznymi (m.in. amiodarone, disopiramide, quinidine, propafenon), klonidyną (clonidine), moksonidyną (moxonidine) oraz niektórymi antagonistami wapnia stosowanymi w leczeniu zaburzeń rytmu serca (
diltiazem,
werapamil) ze względu na możliwość nasilenia zaburzeń rytmu i objawów niewydolności krążenia; przeciwwskazane jest także łączne stosowanie tiorydazyny (thioridazine) z powodu możliwości wystąpienia poważnych działań niepożądanych ze strony serca. Lek osłabia działanie leków rozszerzających oskrzela z grupy sympatykomimetyków (działanie antagonistyczne – leki te rozszerzają oskrzela, natomiast beta-blokery – zwężają). Jednoczesne stosowanie leków wywierających działanie zwężające naczynia (leki alfa-adrenomimetyczne – m.in. krople do nosa: oxymetazoline,
xylometazolin i inne, w większości dostępne bez recepty) może być przyczyną nawet znacznego wzrostu ciśnienia tętniczego krwi – należy zdecydowanie unikać takich połączeń. Ri fampicyna i
fenobarbital (
Luminalum) mogą zmniejszać działanie acebutololu, natomiast ritonawir – nasilać.
Ściśle indywidualne; w zależności od wskazań lek należy zażywać w jednorazowej dawce (rano lub wieczorem) lub w 2-3 równych dawkach na dobę. Nadciśnienie tętnic ze: 1 x na dobę po 400 mg lub 2 x na dobę po 200 mg (w razie konieczności, po kilku tygodniach, dawka może być podniesiona do 2 x na dobę po 400 mg). Dławica piersiowa: 2 do 3 x na dobę po 200 mg. Zaburzenia rytmu serca: początkowo 1 x na dobę 400 mg lub 2 x na dobę po 200 mg (w razie konieczności, po kilku tygodniach, dawka może być podniesiona do 2 x na dobę po 400 mg). Wtórna profilaktyka zawalu serca: rozpoczęcie stosowania leku powinno nastąpić między 3 a 21 dniem od wystąpienia zawału; zazwyczaj stosuje się 2 x na dobę po 200 mg. Osoby w wieku podeszłym: dawka maksymalna wynosi 800 mg na dobę.
Cena od 5 do 10 zł.
20 tabletek lub 30 tabletek powlekanych, 1 tabletka zawiera 200 mg acebutololu;
Abutol Long: 30 tabletek powlekanych, 1 tabletka zawiera 400 mg acebutololu.