Nadkomorowe
zaburzenia rytmu serca (przy podawaniu doustnym); postać dożylna leku, stosowana wyłącznie w leczeniu szpitalnym, ma zastosowanie także w leczeniu innych, ciężkich zaburzeń rytmu serca pochodzenia komorowego.
Zwolnienie czynności serca (bradykardia), zaburzenia rytmu serca przebiegające ze zwolnieniem akcji serca (bradyarytmia); zaburzenia przewodnictwa w obrębie serca (bloki przedsionkowo-komorowe II i III stopnia); szczególna postać choroby niedokrwiennej serca –
angina Prinzmetala, niskie ciśnienie tętnicze,
zaburzenia krążenia obwodowego (w tym
miażdżyca zarostowa naczyń kończyn dolnych,
choroba Raynauda – nieselektywne beta-blokery nasilają skurcz naczyń krwionośnych, powodując dalsze zmniejszenie przepływu krwi i nasilenie objawów niedokrwienia), zaawansowana postać niewydolności krążenia,
astma oskrzelowa; nieleczony guz chromochłonny nadnerczy (feochromocytoma). Dużej ostrożności wymaga stosowanie leku w cukrzycy (może maskować stany hipoglikemii – gwałtowne spadki poziomu cukru we krwi), przy obniżonym poziomie potasu (
hipokaliemia), magnezu (hipomagnezemia) oraz w łuszczycy.
Nasila działanie innych leków obniżających ciśnienie tętnicze, glikozydów naparstnicy (
digoxin, metildigoxin ), opioidowych (narkotycznych) leków przeciwbólowych (morphinum,
codeinum) oraz doustnych leków przeciwcukrzycowych i insuliny. Chlorpromazyna i inne niesteroidowe leki przeciwzapalne w tym dostępne bez recepty (
ibuprofen,
naproxen) mogą osłabić działanie leku w zakresie obniżania ciśnienia tętniczego, a chlorpromazyna i inne neuroleptyki z grupy pochodnych fenotiazyny – nasilać działanie leku w zakresie obniżania ciśnienia tętniczego. Nie stosować (lub stosować z wielką ostrożnością, pod ścisłą kontrolą) z lekami przeciwarytmicznymi (m.in. amiodarone, disopiramide, quinidine, propafenon), klonidyną (clonidine) oraz niektórymi antagonistami wapnia stosowanymi w leczeniu zaburzeń rytmu serca (
diltiazem,
werapamil) ze względu na możliwość nasilenia zaburzeń rytmu i objawów niewydolności krążenia; przeciwwskazane jest także łączne stosowanie tiorydazyny (thioridazine) z powodu możliwości wystąpienia poważnych działań niepożądanych ze strony serca. Leki zobojętniające
sok żołądkowy i
alkohol etylowy znacznie zmniejszają wchłanianie sotalolu, osłabiając jego działanie. Lek osłabia działanie leków rozszerzających
oskrzela z grupy sympatykomimetyków (działanie antagonistyczne – leki te rozszerzają oskrzela, natomiast beta-blokery – zwężają).
Ściśle indywidualne; sotalol charakteryzuje się dosyć dużą rozpiętością dobowej dawki leczniczej; w zależności od rozpoznania i stanu chorego waha się ona w granicach od 80 do ponad 500 mg na dobę; sotalol należy zażywać na czczo, w zależności od dawki w 2-3 równych porcjach w ciągu doby. Zaburzenia rytmu serca: początkowo 2 x na dobę po 40 do 80 mg; w razie konieczności dawka może być powoli zwiększana do 120-480 mg na dobę w 2-3 równych porcjach (np. 3 x na dobę po 40 mg do 3 x na dobę po 80-160 mg). U pacjentów z niewydolnością nerek dawka powinna być obniżona proporcjonalnie do stopnia uszkodzenia nerek.
Cena od 5 do 10 zł.
60 tabletek, 1 tabletka zawiera 40 mg sotalolu; 30 tabletek, 1 tabletka zawiera 80 mg sotalolu; 30 tabletek, 1 tabletka zawiera 160 mg sotalolu.