Atropinum sulfuricum iniekcje

Osłabia napięcie i perystaltykę jelit oraz dróg moczowych. Działa przeciwwymiotnie. Nasila podstawową przemianę materii.Antagonista acetylocholiny. Kompetycyjnie i selektywnie blokuje pozazwojowe cholinergiczne receptory muskarynowe – w sercu, gruczołach ślinowych, mięśniach gładkich przewodu pokarmowego i układu moczowo-płciowego. Nie działa na receptory nikotynowe, gdzie również neuromediatorem jest acetylocholina. Jest naturalnym alkaloidem pokrzyku. W porównaniu z hioscyną działa silniej na serce, mięśnie gładkie oskrzeli, układ pokarmowy, słabiej zaś na gruczoły ślinowe i oko. Receptory muskarynowe są blokowane w określonej kolejności, zależnie od podanej dawki: najpierw regulujące wydzielanie śliny i śluzu w oskrzelach, następnie w sercu i oku, później w mięśniach gładkich przewodu pokarmowego i układu moczowo-płciowego, wreszcie regulujące wydzielanie jonów wodorowych w żołądku. Atropina ma słabe działanie miejscowo znieczulające (o połowę słabsze niż prokaina). Podana w małej dawce zmniejsza częstość rytmu serca, co wskazuje na słabe działanie agonistyczne wobec obwodowego receptora muskarynowego. Jednakże gł. jej działanie na serce polega na przyspieszeniu rytmu i zniesieniu wszystkich innych objawów stymulacji nerwu błędnego: skrócenie odstępu PQ, przyspieszenie przewodzenia i zwiększenie pojemności minutowej serca. Atropina działa głównie poprzez węzeł zatokowo-przedsionkowy, ale może działać również poprzez węzeł przedsionkowo-komorowy oraz bezpośrednio na włókna układu bodźcoprzewodzącego. Najsilniejszy wpływ na serce wywiera u osób młodych, u których jest duże napięcie nerwu błędnego, u małych dzieci oraz osób starszych działa słabiej. Osoby rasy czarnej, pacjenci z cukrzycą i neuropatią oraz pacjenci z mocznicą słabiej reagują na podanie atropiny. Poszerza naczynia krwionośne, działając na nie bezpośrednio, nie poprzez receptory muskarynowe. W o.u.n. pobudza rdzeń przedłużony i ośrodki wyższe. W układzie oddechowym rozszerza oskrzela i zmniejsza nadmierne wydzielanie śluzu. Dobrze się wchłania z przewodu pokarmowego (poza żołądkiem). Po podaniu dożylnym działa prawie natychmiast, osiągając maksym. działanie po 2 min. Po podaniu domięśniowym maksym. stężenie w osoczu osiąga mw. po 30 min. Podana w inhalacji zaczyna działać po 3-5 min, osiągając maksimum działania po 1-2 h. Okres połowicznej eliminacji wynosi 3 h u dorosłych, ale może być wydłużony do 5, a nawet 10 h u niemowląt i osób w podeszłym wieku. Mniej więcej w 25-50% wiąże się z białkami osocza. Ze względu na dobrą rozpuszczalność w lipidach atropina przenika przez barierę krew-mózg. W 50% jest wydalana w stanie nie zmienionym przez nerki, mw. w 30% metabolizowana w wątrobie do nieczynnych metabolitów: tropiny i kwasu tropinowego. Śladowa ilość podanej atropiny jest metabolizowana przez esterazę atropiny znajdującą się w osoczu. Przenika przez barierę łożyskową i do mleka matki.