Działanie leku i ulotka
Lek z grupy statyn. Silnie hamuje wytwarzanie cholesterolu (zwłaszcza cholesterolu LDL oraz triglicerydów) w wątrobie na drodze wybiórczego hamowania jednego z enzymów (tzw. reduktazy 3-hydroksy-3-metylo-glutarylo-koenzymu A, czyli HMG-CoA); podwyższa poziom „dobrego” cholesterolu HDL. Lek zmniejsza ryzyko wystąpienia schorzeń układu krążenia (w tym wystąpienia ciężkiego, ostrego niedokrwienia), działa jako przeciwutleniacz (wymiatacz wolnych rodników – szkodliwych produktów przemiany materii); przeciwdziała rozwojowi, a być może także i powstawaniu blaszek miażdżycowych. Rozwojowi miażdżycy sprzyja obniżone stężenie tzw. lipoprotein (czyli połączeń białka i tłuszczu) o dużej gęstości (HDL), podwyższone stężenie lipoprotein o małej gęstości (LDL) i poziom cholesterolu całkowitego przekraczający 300 mg%. Ponieważ 1/3 cholesterolu pochodzi z diety, a ok. 2/3 jest wytwarzane w organizmie człowieka, leczenie zaburzeń gospodarki tłuszczowej należy rozpoczynać od ograniczenia w diecie tłuszczów (zwłaszcza zwierzęcych) i cholesterolu; dopiero brak efektów po 3 miesiącach systematycznego przestrzegania diety może być wskazaniem do wkroczenia z leczeniem farmakologicznym.
Niektóre postacie hiperlipidemi, czyli zaburzeń (pierwotnych – wrodzonych i wtórnych – nabytych) gospodarki tłuszczowej przejawiających się podwyższonym poziomem cholesterolu całkowitego, triglicerydów i cholesterolu LDL oraz obniżonym poziomem cholesterolu HDL; w przypadku braku skuteczności metod niefarmakologicznych, w tym leczenia dietą i wysiłkiem fizycznym). U chorych na chorobę niedokrwienną serca w celu zwolnienia postępu miażdżycy w naczyniach wieńcowych serca oraz dla obniżenia ryzyka zawału serca i zgonu. Leczenie zaburzeń gospodarki lipidowej u pacjentów po przeszczepach narządów.
Uszkodzenie wątroby; niewyjaśnione podwyższenie poziomu transaminaz (AST, ALT) we krwi; nadużywanie alkoholu; miopatia (niezapalna choroba mięśni). Szczególnie ostrożnie stosować u pacjentów z niewydolnością nerek.
Ze względu na wzrost ryzyka wystąpienia miopatii i rabdomiolizy nie stosować łącznie Gub stosować z dużą ostrożnością, pod ścisłą kontrolą lekarza, w obniżonych dawkach) z lekami z grupy fibratów (gemfibrosil, bezofibrat,
fenofibrat,
ciprofibrat, etofibrat), kwasem nikotynowym (niacine), cyklosporyną (eiclosporine), mibefradilem, nefazodonem, antybiotykami makrolidowymi, w tym szczególnie z erytromycyną (erythromycin) i klarytromycyną (clarithromycine), azolowymi lekami przeciwgrzybiczymi (ketoconazole, itraconazole), werapamilem (verapamil) i amiodaronem. Podczas leczenia nie należy także pić soku grejpfrutowego(ponad 11 na dobę); lek może nasilać doustnych środków antykoncepcyjnych (zawierających noretisteron i etinyloestradiol). Kolestipol (colestipol) i leki zobojętniające
kwas żołądkowy (sole glinu i magnezu) osłabiają działanie leku poprzez zmniejszenie jego wchłaniania z przewodu pokarmowego (podawanie prawastatyny jest możliwe minimum 1 godzinę przed lub 4 godziny po przyjęciu kolestipolu).
Przyjmować w jednorazowej dawce wieczorem niezależnie od posiłków.
Zaburzenia gospodarki lipidowej (
hipercholesterolemia): początkowo zazwyczaj 1 x na dobę 10 do 20 mg; w razie konieczności dawkowanie może być zwiększone do 40 mg na dobę (jest to zarazem maksymalna dawka dobowa). Zapobieganie chorobom sercowo-naczyniowym: zazwyczaj 1 x na dobę 40 mg. Przeszczepienie narządów: początkowo zazwyczaj 1 x na dobę 10 do 20 mg; w razie konieczności dawkowanie może być zwiększone do 40 mg na dobę. Uszkodzenie nerek lub wątroby: dawka początkowa nie powinna przekraczać 10 mg na dobę.
10 mg: 30-50 zł, 20 i 40 mg: 50-100 zł
10/20/40 mg prawastyny
Dodaj opinię