Digoksyna należy do grupy leków nazwanych glikozydami nasercowymi. Przez lata leki tej grupy, a zwłaszcza digoksyna, były podstawą w leczeniu przewlekłej niewydolności serca, która powstaje na tle różnych chorób serca. Obecnie lek ma zastosowanie tylko w niektórych przypadkach niewydolności serca, a także w niektórych rodzajach zaburzeń rytmu serca. Digoksynę łatwo przedawkować, ponieważ dawka toksyczna jest niewiele większa niż dawka lecznicza.
Lek o działaniu antyarytmicznym, rozszerza naczynia wieńcowe zmniejszając zapotrzebowanie mięśnia sercowego na tlen, nie wpływając na kurczliwość serca.
Jest to lek antyarytmiczny, stosowany w celu zwalniania szybkiego i nieregularnego bicia serca, a także korekcji i profilaktyki innych zaburzeń rytmu serca. Był to pierwszy i przez pewien czas jedyny lek w leczeniu zaburzeń rytmu serca.
Diazotan izosorbidu zmniejsza niedokrwienie serca głównie przez zmniejszenie jego pracy i związane z tym zmniejszenie zapotrzebowania na tlen. W mniejszym stopniu działa przez poprawę przepływu przez naczynia wieńcowe, zwiększając ukrwienie mięśnia sercowego. Lek jest stosowany głównie w chorobie niedokrwiennej serca (chorobie wieńcowej) w celu zapobiegania wystąpieniu bólu zamostkowego wywołanego przez wysiłek, stres emocjonalny lub inne czynniki i w przewlekłej niewydolności mięśnia sercowego. Nie należy stosować jednocześnie z sildenafilem (Viagra).
Rozszerzające naczynia tętnicze i żylne, zwłaszcza serca (naczynia wieńcowe) poprzez uwalnianie tlenku azotu; zmniejszające niedokrwienie serca m.in. poprzez zmniejszenie zapotrzebowania komórek na tlen; obniżające ciśnienie tętnicze – lek z grupy nitratów (organicznych azotanów). W odróżnieniu od preparatów w aerozolu i stosowanych podjęzykowo działanie rozpoczyna się później – po 15-30 min od podania i trwa znacznie […]
Usprawniające pracę serca, usuwające niektóre zaburzenia rytmu serca – lek z grupy glikozydów naparstnicy. Metyldigoksyna jest syntetyczną pochodną digoksyny (digoxin); różni się od digoksyny lepszym, bardziej równomiernym wchłanianiem z przewodu pokarmowego oraz szybszym początkiem działania (5 do 20 min od chwili przyjęcia); działania niepożądane związane z przyjmowaniem metyldigoksyny występują rzadziej i są na ogół mniej […]
Lek przeciwarytmiczny zaliczany do grupy III wg klasyfikacji V. Williamsa.
Bardzo szybkie (początek po 30-60 sekundach od zażycia) lecz krótkotrwałe (lek działa do 2 godz.), rozszerzające naczynia tętnicze i żylne, zwłaszcza serca (naczynia wieńcowe) poprzez uwalnianie tlenku azotu; zmniejszające niedokrwienie serca m.in. poprzez zmniejszenie zapotrzebowania komórek na tlen; obniżające ciśnienie tętnicze – lek z grupy nitratów, czyli organicznych azotanów.
Patrz: ADVIL.
patrz MAXIGRA
Ibuprofen jest lekiem z grupy NLPZ; hamuje obie formy enzymu zwanego cyklooksygenazą, dlatego niweluje on ból oraz rozrzedza krew. Wskazaniami do jego stosowania są: bóle o różnej etiologii, profilaktyka udarów mózgu, serca, choroby alzheimera oraz parkinsona.
Ibuprofen jest lekiem z grupy NLPZ; hamuje obie formy enzymu zwanego cyklooksygenazą, dlatego niweluje on ból oraz rozrzedza krew. Wskazaniami do jego stosowania są: bóle o różnej etiologii, profilaktyka udarów mózgu, serca, choroby alzheimera oraz parkinsona.
Ibuprofen jest lekiem z grupy NLPZ; hamuje obie formy enzymu zwanego cyklooksygenazą, dlatego niweluje on ból oraz rozrzedza krew. Wskazaniami do jego stosowania są: bóle o różnej etiologii, profilaktyka udarów mózgu, serca, choroby alzheimera oraz parkinsona.
Ibuprofen jest lekiem z grupy NLPZ; hamuje obie formy enzymu zwanego cyklooksygenazą, dlatego niweluje on ból oraz rozrzedza krew. Wskazaniami do jego stosowania są: bóle o różnej etiologii, profilaktyka udarów mózgu, serca, choroby alzheimera oraz parkinsona.
Ibuprofen jest lekiem z grupy NLPZ; hamuje obie formy enzymu zwanego cyklooksygenazą, dlatego niweluje on ból oraz rozrzedza krew. Wskazaniami do jego stosowania są: bóle o różnej etiologii, profilaktyka udarów mózgu, serca, choroby alzheimera oraz parkinsona.
Jest to lek złożony zmniejszający dolegliwości związane z zaburzeniami krążenia żylnego kończyn dolnych oraz powstające w przebiegu chorób kręgosłupa i stawów. Łagodzi ból, działa przeciwzapalnie i przeciwobrzękowo.
Usprawniające mikrokrążenie krwi w drobnych naczyniach (uszczelniające, przeciwobrzękowe, zmniejszające przepuszczalność oraz poprawiające napięcie i elastyczność ścian naczyń włosowatych; przeciwdziałające zlepianiu się płytek krwi, zwiększające plastyczność krwinek czerwonych); przeciwobrzękowe i przeciwwysiękowe, przeciwświądowe, przeciwdziałające skurczom mięśni nóg – pochodna rutyny, lek z grupy bioflawonoidów.
Usprawniające mikrokrążenie krwi w drobnych naczyniach (uszczelniające, przeciwobrzękowe, zmniejszające przepuszczalność oraz poprawiające napięcie i elastyczność ścian naczyń włosowatych; przeciwdziałające zlepianiu się płytek krwi, zwiększające plastyczność krwinek czerwonych); przeciwobrzękowe i przeciwwysiękowe, przeciwświądowe, przeciwdziałające skurczom mięśni nóg- pochodna rutyny, lek z grupy bioflawonoidów.
Usprawniające mikrokrążenie krwi w drobnych naczyniach (uszczelniające, przeciwobrzękowe, zmniejszające przepuszczalność oraz poprawiające napięcie i elastyczność ścian naczyń włosowatych; przeciwdziałające zlepianiu się płytek krwi, zwiększające plastyczność krwinek czerwonych); przeciwobrzękowe i przeciwwysiękowe, przeciwświądowe, przeciwdziałające skurczom mięśni nóg- pochodna rutyny, lek z grupy bioflawonoidów.
Lek w żelu, stosowany jest tradycyjnie w leczeniu przewlekłej niewydolności żylnej i jej objawach, obrzękach podudzi, uczuciu ciężkości nóg, uczuciu mrowienia itp. patrz: Rutoven.