Madopar

Choroba Parkinsona oraz objawy parkinsonizmu w przebiegu innych chorób (parkinsonizm miażdżycowy, po przebytym zapaleniu mózgu, toksyczny – m.in. w zatruciach tlenkiem węgla, manganem); z wyjątkiem parkinsonizmu polekowego (brak skuteczności)!

Jaskra z zamkniętym kątem przesączania; nieleczona nadczynność tarczycy; gruczolak nadnerczy; ciężkie uszkodzenie nerek lub wątroby; ciężka niewyrównana choroba niedokrwienna serca; ciężkie zaburzenia psychiczne, zwłaszcza o charakterze otępienia oraz powikłane stanami psychotycznymi; czerniak złośliwy i stany przednowotworowe mogące rozwinąć się do czerniaka. Lek należy stosować ostrożnie w jaskrze z otwartym kątem przesączania, w cukrzycy, zaburzeniach rytmu serca, chorobie wrzodowej żołądka lub dwunastnicy. Leku nie należy stosować u pacjentów poniżej 25. roku życia (do ukończenia wzrostu kostnego).

Nasila działanie (synergizm) innych leków przeciwparkinsonowskich, natomiast leki z grupy narkotycznych leków przeciwbólowych, neuroleptyki i preparaty zawierające rezerpinę hamują działanie lewodopy. Nasila działanie leków sympatykomimetycznych. Leki zobojętniające sok żołądkowy hamują wchłanianie lewodopy z przewodu pokarmowego (wymóg zachowania co najmniej 2-godzinnego odstępu przy ich jednoczesnym stosowaniu). Nie stosować łącznie z metyldopą – methyldopa, baklofenem (baclofen) – nasilenie działań niepożądanych. Przy podawaniu łącznie z lekami przeciwnadciśnieniowymi należy często kontrolować ciśnienie krwi. Unikać jednoczesnego podawania preparatów zawierających witaminę B6 (piridoxine). Nie stosować u kobiet w wieku rozrodczym (przed menopauzą), o ile nie stosują jednocześnie skutecznej antykoncepcji.

Stosować po posiłkach, regularnie, w stałych odstępach czasowych, w co najmniej 3 dawkach, których proporcje ustala indywidualnie lekarz (chorzy odczuwający znaczne różnice w działaniu leku w ciągu dnia określane mianem zjawiska „on-off” powinni otrzymywać proporcjonalnie niższe dawki częściej – np. 6 razy na dobę). Dawkowanie jest ściśle indywidualnie w zależności od okresu choroby i nasilenia objawów oraz poprzednio stosowanego leczenia: początkowo zazwyczaj 3-4 razy na dobę po 62,5 mg; jeżeli leczenie wstępne nie wywołuje działań niepożądanych dawka leku jest stopniowo zwiększana – zazwyczaj o 62,5-125 mg tygodniowo. Dawka podtrzymująca zazwyczaj wynosi 4-6 razy na dobę po 125-250 mg, co odpowiada dobowej dawce lewodopy 500-1000 mg. W przypadku opuszczenia dawki leku – nie należy zażywać dawki podwójnej. Tabletki rozpuszczalne należy stosować w przypadkach, kiedy konieczne jest szybkie działanie leku (np. przy nasilonych objawach choroby występujących rano) oraz u pacjentów mających trudności w połykaniu (należy zażywać do 30 minut po rozpuszczeniu w 25-50 ml wody), natomiast kapsułki HBS (o kontrolowanym uwalnianiu, niepodzielne) w przypadkach, gdy pożądane jest bardziej równomierne działanie leku (m.in. dla lepszej kontroli nasilonych objawów chorobowych występujących w nocy).

kapsułki po: MADOPAR 62,5: 50 mg lewodopy + 12,5 mg benserazydu, cena do 5 zł, Rf;
MADOPAR 125: 100 mg lewodopy + 25 mg benserazydu, cena do 5 zł, Rf; MADOPAR 250: 200 mg lewodopy + 50 mg benserazydu, cena do 5 zł, Rf; tabletki rozpuszczalne po: MADOPAR 62,5: 50 mg lewodopy + 12,5 mg benserazydu, cena od 5 do 10 zł, Rf; MADOPAR 125: 100 mg lewodopy + 25 mg benserazydu, cena do 5 zł, Rf; tabletki po: MADOPAR 250: 200 mg lewodopy + 50 mg benserazydu, cena do 5 zł, Rf; MADOPAR HSB 125: 100 mg lewodopy + 25 mg benserazydu, cena do 5 zł, Rf; HSB 250: 200 mg lewodopy + 50 mg benserazydu (-).

30 kaps. lub 100 kaps., Madopar 62,5: 1 kaps. zawiera 12,5 mg benserazydu i 50 mg lewodopy; Madopar 125: 1 kaps. zawiera 25 mg benserazydu i 100 mg lewodopy,; Madopar 250: 1 kaps. zawiera 50 mg benserazydu i 200 mg lewodopy,; Madopar HBS: 1 kaps. zawiera 25 mg benserazydu i 100 mg lewodopy.,